दुनियाँलाई झुक्कायर कसरी पो आईस् दैब ।
बच्चा , युवा, बृद्ध सबै एकैछाकमा खाईस् दैब ।।
नेपालको शान थियो, मठ मन्दिर धरहरा ।
नछोडेर गाँउ सहर घर सडक भत्काईस् दैब ।।
कतिपय को साथ छुट्यो कति भए बेसाहारा ।
हजारौ ज्यानको सपनालाई माटो भित्र मिलाईस् दैब ।।
हर्ष उल्लास खोसि लगिस् खेलिस् होली रगतको ।
सान्त देश शोकाकुल भो कस्तो लिला रचाईस् दैब ।।
संसारको बीर नेपाली फेरि उठ्छ फेरि जुट्छ ।
भूकम्पको चपेटामा नराम्ररी फसाईस् दैब ।।
दुनियाँको फूलबारी सुन्दर हाम्रो नेपाललाई।
भताभुड्ग लछारेर आफ्नो घर सजाईस् दैब ।।
–रजिस्मा केसी, नयाँ दिल्ली
