– राजेन्द्र विश्वकर्मा

मलाई ५० लाखको अफर,
मर्नु पर्ने भो,
कसैको इच्छा पुरा गर्न,
अनि,
प्राप्त हुनेभो ५० लाख,
मेरो मूल्य,
५० लाख रूपैयाँ,
कसैको स्वार्थपूर्तिका लागि,
मुख्यमन्त्री, संसद आदि इत्यादि
बन्ने उनको चाहाना पुरा गर्न,
म मेरो जीवन अन्त्य गर्नु पर्‍यो,
भन्नुहोस म के गँरू !
के म मरिदिउँ,
५० लाखको लागि,
म मरेर ५० लाख,
कस्तो अचम्म !
मेरो मूल्य उनले तोक्ने,
मेरो बाँच्न पाउने अधिकार खैं,
म खुसी हुँ कि दुःखी,
५० लाखको अफरमा,
मैले नबुझेको कि नेताले ?
के मेरो जीवन,
अर्थहीन, उपयोग विहीन, असक्षम छ ?
के म बाँच्नु नै,
यो देशलाई बोझ छ,
कि जनतालाई मर्न उस्काउने नेता ?
मैले आँकल्न सकेको छैन,
तिमी को हौं,
मेरो जीवनको मूल्य तोक्ने,
धिकार छ तिमीलाई,
जनता मार्ने तिम्रो योजना,
र,
सत्ता मोहलाई,
तिमी,
जनताको आवाज बोल्नु पर्ने,
अहिंसा रोज्नु पर्ने,
तर…..
के म मरु,
तिम्रो इच्छा पुरा गर्न !
के अर्थ ५० लाखको,
म आफू नरहे,
मलाई जवाफ देऊ,
म मरेर के हुन्छ,
हैन भने किन मेरो मूल्य तोक्यौ,
तिम्रो मन रोएन,
जनता मार्ने योजना बुन्दा,
किन रोज्छौं हिंसा,
आजित छन् जनता हिंसाबाट,
धिकार छ,
तिमीलाई फेरि,
मेरो जीवनको मूल्य तोकेकोमा
र,
देश रुवाउने तिम्रो सिद्धान्तलाई ।
२०७२ भाद्र २ गते