सङ्गीता थापा
एकजोर खाली पाउ आँगनसम्म पुग्यो !
काँचो माटोको बास्ना मनसम्म पुग्यो !
म छोरोलाई यही कुरा बुझाउन चाहन्छु,
फलाम आकार पाउन घनसम्म पुग्यो !
हत्कडी पहिरिएको हात मौन देखिन्छ,
नजर भने दुश्मनको गर्धनसम्म पुग्यो !
दुनियाँ जोख्न जोखिन चाहन्छ यहाँ,
बोली-बोलीमा कुरा वजनसम्म पुग्यो !
अतीतको बाटो हुँदै एउटा बूढो मान्छे,
दगुर्दै-दगुर्दै फेरि बचपनसम्म पुग्यो !
