हुने खाने त्यतातिर
हुँदा खाने यतातिर ।

उतैतिर चल्छ सुवास,
चल्छ हावा जतातिर ।

पर्न छाड्यो जूनको किरण,
फूल-पात-लतातिर ।

ढुंगेयुगमै फर्क्यो मान्छे
फेरि दन्त्यकथातिर ।

जता हेर्‍यो अँध्यारै छ,
खोजूँ ‘रवि’ कतातिर ?

काठमाडौं ।