भागदौडले गर्दा पहिला जति अहिलेका आमाबाबुले बच्चालाई जति आवश्यक छ । त्यति समय दिन पाउदैनन् । तर, बच्चाको विकासको लागि उनीहरुसँग समय विताउन आवश्यक छ ।
बच्चालाई समय दिने कुरा उनीहरूको उमेर, आवश्यकता र पारिवारिक परिस्थितिमा निर्भर हुन्छ। तर, गुणस्तरीय समयले बच्चाको शारीरिक, मानसिक र भावनात्मक विकासमा महत्त्वपूर्ण भूमिका खेल्छ।
० देखि ३ वर्ष
यो उमेरमा बच्चालाई अभिभावकको धेरै समय र ध्यान चाहिन्छ। दैनिक २ देखि ३ घण्टा सँगै खेल्ने, कुराकानी गर्ने, कथा सुनाउने वा आधारभूत हेरचाहले उनीहरूको सुरक्षित भावना र बौद्धिक विकासमा सहयोग गर्छ।
४ देखि १० वर्ष
यो उमेरमा बच्चालाई १–२ घण्टा गुणस्तरीय समय दिनु उपयुक्त हुन्छ। यो समयमा उनीहरूको रुचि (जस्तै, खेल, पढाइ, रचनात्मक काम) मा सहभागी हुनु र स्कूलका गतिविधिबारे छलफल गर्नु महत्त्वपूर्ण छ।
११–१८ वर्ष:
किशोरावस्थामा बच्चालाई स्वतन्त्रता चाहिन्छ, तर भावनात्मक समर्थनका लागि दैनिक ३० मिनेटदेखि १ घण्टा कुराकानी, सल्लाह र सहयोगको समय दिनु आवश्यक छ।
यदि बच्चामा विशेष आवश्यकता अटिजम छ भने, थप समय र विशेषज्ञको सल्लाहअनुसार हेरचाह चाहिन्छ। व्यस्त अभिभावकले समय व्यवस्थापन गरी साँझ वा बिहानको समय छुट्याउन सक्छन्।
नेपालमा पारिवारिक संरचना र व्यस्त जीवनशैलीले समय व्यवस्थापन चुनौतीपूर्ण हुनसक्छ। तर, बच्चालाई समय दिनुले उनीहरूको स्कूल प्रदर्शन, सामाजिक कौशल र मानसिक स्वास्थ्यमा सकारात्मक प्रभाव पार्छ।
बच्चालाई समय दिँदा उनीहरूको रुचि र भावनालाई प्राथमिकता दिनुहोस्। हरेक दिन १५–३० मिनेट सान्दर्भिक समयले पनि दीर्घकालीन सकारात्मक प्रभाव पार्छ। यसले उनीहरूको आत्मविश्वास र बन्धन बलियो बनाउँछ।
