नहरछेउको जामुनको रूख मान्छे उभिएजस्तै देखिन्थ्यो । रूखको टाउकोमा गोलो चन्द्रमा अडिएको थियो । रातको सन्नाटामा क्रिक्रिट किरा आलाप तानिरहेका थिए । कर्णाली सुसाइरहेको सुन्न सकिन्थ्यो, मसिनोगरी । धानखेत बीचको घरमा त्योभन्दा हजार–लाख गुणा अशान्त थियो । मध्यरात हुँदासमेत उज्यालो निभेको थिएन । घरको पाखो उचाल्नेगरी सकुन्तला चिच्याउँदै थिई । बिगाहौं–बिगाह खेतमा घर निकै पातला […]