कहाँ लेख्न सक्नु र यो धर्तीको बयान एकदुई जन्मले आँक्नै असम्भव छ यहाँका बान्की र बनावट नारद हो र एउटा नारायणको महिमा गाउन एकतारे भए पुग्ने यहाँ त सयतारेले हजारौं भाका रचेर हजारौं–हजार गीत पो गाउनु छ ! जब बादल हानिँदै पर्वत शृंखलाहरूमा टकराउँछ ती असंख्य प्रवाहहरूको सङ्गीत भरौं कि तिनै बादलहरू मूल भै निस्केको विज्ञान पर्गेलौं कि मूल वरिपरि फुलेका सभ्यताको इतिहास लेखौं ! कुवाका ठट्यौलीहरू के लेखौं भन्छु घुरका न्यानोपनले मस्त लठ्याउन थाल्छन् मिथिलातिरका कलामा जब डुब्न खोज्छु ठाँटीका ढाँचा दङ्गदास पार्न आइहाल्छन्   गुफाभित्रका रहस्य खोतल्नै त कहाँ छ कहाँ मन्दिर,मस्जिद र देवलका ज्ञानहरु कहिले बुझौं एउटा बुद्ध थाहा पाउँदा संसार चकित छ दर्जनौं आदिबुद्ध उजगार गरेर कहिले सकौं !   ती शान्त पोखरी र गहिरा इनारहरूको तकनिकि त यसो लेखौंला लोक्ताहरुले कागज बनाएको शीप पनि बुझौंला डण्डीबियो, गिर अनि बाघचालका आविष्कार कहाँ पाउँ ढुङ्गे बारीमै लहलह फलाउने ती ज्ञान–गाथा खोजेर कहिले सकौं ?   गन्न सकिएला बरु वर्षादका थोपा अनि आकाशका तारा तर सकिँदैन आँक्न यी बान्की र बनावट सारा प्रयत्न अवश्य गरिरहुँला जुनी–जुनीसम्म नेपाली भएर दिइरह्यौ भने यहीँ जन्म ।