आफ्नो किड्नीको चिन्ता लिने केपी ओली ,आपतको बेलामा समेत मेडिकल सामानमा भ्रष्टाचार गर्ने केपी ओलीले सडकमा अलपत्र परेका दीनदुखी ज्यालादारी श्रमजीवि जनताको के चिन्ता हुन्थ्यो र ? सुविधा सम्पन्न महलमा सुतेर सडकका जनताका पिडाहरु र आँखाका आँसुहरुको मूल्य बुझ्न सक्ने कुरै भएन । सक्छ भने दुखि जनताका पिडा बुझ्ने कोशिस गर नत्र प्रधानमन्त्रिको कुर्सिमा बसेर देशलाई तिमी जस्तो बिरामी र कुरुप नबनाउ ।

देशको एनकानुन भन्दा माथिका श्री छ माहाराजधिराज खड्ग प्रसाद ओलि ज्यू लाई सर्बचको आदेशले किन छुन्थ्यो । मरेमरून गरीव असाहय जनताहरु उहाँको जिद्दी कायम रहोस । धन्य हुनुहुन्छ अध्यक्षहरु ।

उँ फर्किनेको यो समूह हेर्न नसकिने कारुणिक अवस्था .... पठाउँदा कोरोनाको संक्रमण फैलन्छकि भन्ने डर र सम्भावना दुबै, अनि नपठाउँदा कारुणिक र दर्दनाक स्थिती ... यिनिहरुलाई काममा लगाउने ठेकेदार, नाईके, मालिक के के भनिने हो यिनिहरुको कुनै जिम्मेवारी, नैतिकता अनि पेशागत धर्म र मानवता हुदैन ? चाहिन्जेल काममा लगाउने, अनि अलिक समय कठिनाई हुँदा छि-छि गरेर लखाटेर पठाउने यो कस्तो नैतिकता र पेशागत आचरण हो मजदुर माराहरुको ? यि मजदुरका नाईकेहरुले खुवाउन नसके स्थानिय निकायसंग समन्वय गरेर खाने ब्यवस्था मिलाउनु पर्ने होईन ? मेरो बिचारमा यो अवस्थाको सबैभन्दा पहिलो दोशी यी श्रमिकका ठेकेदारहरुको हो, अनि दाश्रो दोशी देशका ठेकेदार भनिने नेताहरुको हो जसले यस्तो अवस्थालाई सम्बोधन हुनेगरी नीतिगत ब्यवस्था गरेका वा गर्न सकेका छैनन या गरेनन । मजदुरका ठेकदार र देशका ठेकेदार एकै एकैनै रहेछन । यि मजदुरलाई काममा लगाउनेहरुलाई पनि छानविन र कारबाहीको दायरामा ल्याउनु गर्छ । अनि श्रमिकहरुले हिडन सुरु गरेकौ बेलामा राज्यले रोकेको भए ऐले यस्तो स्थिती पनि हुने थिएन, राज्यले लकडाउन गरेको बेलामा नाकानाकाबाट किन हिडन दिईयो त्यो पनि अनुसन्धान गरिनुपर्छ । हुनत यि मजदुरहरु पनि कम्ताका त कहाँ हुन्छनर ८-९ सय किलोमिटर भन्दा बढिको दुरी हिडेरै जाने भनेर सोच्नुभन्दा अधि घर पुग्न कति समय लाग्ला, कसरि पुगियता, साना केटाकेटी कति हिडन सक्लान, रात कसरी काटने, बाटामा के खाने, स्थानिय स्तरमा जान रोके के गर्ने, बाटामा संंक्रमण भए वा अन्य बिरामी भए के गर्ने जस्ता कुराहरु बिचार गर्नु पर्दैन । स्थानिय तहबाट राहत खोजेर, सुरक्षाकर्मीसंग समन्वय गरेर स्थानिय स्तरमा सहयोग मागेरै भएपनि दुई चार हप्ता जसोतसो बसौ, यो हाम्रै लागि हो भनेर सोचनु पर्देन .. हुनत सोचन सक्नेभए किन लेवरी गर्थे होला र । जे होस हिडिककेकाहरुलाई राज्यले सुरक्षित र सहज तरीकाले गन्तब्यमा पुर्याई दिनुपर्छ । संक्रमणको लक्षण वा केही त्यस्तो भएमा आईसोलेसनमा राख्नुपर्छ । अनि अब अझै हिडरै जाने भनेर बिचार गरिरहेकाहरुलाई यहि रोकेर खाने बस्ने ब्यवस्था गरिनुपर्छ । अब अहिले लकडाउनमा रहेका सबैलाई घर जानदिने भनियो भने एक हस्तामा पनि सबैको समस्या सम्बोधन हुदैन । बरु अझै दुई हप्ता बन्दाबन्दी लकडाउनमानै बसौ अनि पुरै खुल्ला होउला नि ।

आफ्नो किड्नीको चिन्ता लिने केपी ओली ,आपतको बेलामा समेत मेडिकल सामानमा भ्रष्टाचार गर्ने केपी ओलीले सडकमा अलपत्र परेका दीनदुखी ज्यालादारी श्रमजीवि जनताको के चिन्ता हुन्थ्यो र ? सुविधा सम्पन्न महलमा सुतेर सडकका जनताका पिडाहरु र आँखाका आँसुहरुको मूल्य बुझ्न सक्ने कुरै भएन । सक्छ भने दुखि जनताका पिडा बुझ्ने कोशिस गर नत्र प्रधानमन्त्रिको कुर्सिमा बसेर देशलाई तिमी जस्तो बिरामी र कुरुप नबनाउ ।

kindekhnuhunthiyo Dosh Dosh Ta Garin Jantako Honi Jo Bhokai Khali Khutta Hidna Badya Chhan Sattako Chatni Chatna Paunubhayeko Chaki Kya Ho

Yesma sarkarko kehi dosh dekhdina ma..

लक्डाउनको आदेशले मात्र कहाँ हुन्छ र खाने बस्नेको ब्याबस्थाअ भएको भए यस्तो परिस्थिति आउदैन थ्यो।

yes to halat ma janta Huda Oli Sarkar tuhiyo aba pm le guff diyara na hasauda hunxa

उँ फर्किनेको यो समूह हेर्न नसकिने कारुणिक अवस्था .... पठाउँदा कोरोनाको संक्रमण फैलन्छकि भन्ने डर र सम्भावना दुबै, अनि नपठाउँदा कारुणिक र दर्दनाक स्थिती ... यिनिहरुलाई काममा लगाउने ठेकेदार, नाईके, मालिक के के भनिने हो यिनिहरुको कुनै जिम्मेवारी, नैतिकता अनि पेशागत धर्म र मानवता हुदैन ? चाहिन्जेल काममा लगाउने, अनि अलिक समय कठिनाई हुँदा छि-छि गरेर लखाटेर पठाउने यो कस्तो नैतिकता र पेशागत आचरण हो मजदुर माराहरुको ? यि मजदुरका नाईकेहरुले खुवाउन नसके स्थानिय निकायसंग समन्वय गरेर खाने ब्यवस्था मिलाउनु पर्ने होईन ? मेरो बिचारमा यो अवस्थाको सबैभन्दा पहिलो दोशी यी श्रमिकका ठेकेदारहरुको हो, अनि दाश्रो दोशी देशका ठेकेदार भनिने नेताहरुको हो जसले यस्तो अवस्थालाई सम्बोधन हुनेगरी नीतिगत ब्यवस्था गरेका वा गर्न सकेका छैनन या गरेनन । मजदुरका ठेकदार र देशका ठेकेदार एकै एकैनै रहेछन । यि मजदुरलाई काममा लगाउनेहरुलाई पनि छानविन र कारबाहीको दायरामा ल्याउनु गर्छ । अनि श्रमिकहरुले हिडन सुरु गरेकौ बेलामा राज्यले रोकेको भए ऐले यस्तो स्थिती पनि हुने थिएन, राज्यले लकडाउन गरेको बेलामा नाकानाकाबाट किन हिडन दिईयो त्यो पनि अनुसन्धान गरिनुपर्छ । हुनत यि मजदुरहरु पनि कम्ताका त कहाँ हुन्छनर ८-९ सय किलोमिटर भन्दा बढिको दुरी हिडेरै जाने भनेर सोच्नुभन्दा अधि घर पुग्न कति समय लाग्ला, कसरि पुगियता, साना केटाकेटी कति हिडन सक्लान, रात कसरी काटने, बाटामा के खाने, स्थानिय स्तरमा जान रोके के गर्ने, बाटामा संंक्रमण भए वा अन्य बिरामी भए के गर्ने जस्ता कुराहरु बिचार गर्नु पर्दैन । स्थानिय तहबाट राहत खोजेर, सुरक्षाकर्मीसंग समन्वय गरेर स्थानिय स्तरमा सहयोग मागेरै भएपनि दुई चार हप्ता जसोतसो बसौ, यो हाम्रै लागि हो भनेर सोचनु पर्देन .. हुनत सोचन सक्नेभए किन लेवरी गर्थे होला र । जे होस हिडिककेकाहरुलाई राज्यले सुरक्षित र सहज तरीकाले गन्तब्यमा पुर्याई दिनुपर्छ । संक्रमणको लक्षण वा केही त्यस्तो भएमा आईसोलेसनमा राख्नुपर्छ । अनि अब अझै हिडरै जाने भनेर बिचार गरिरहेकाहरुलाई यहि रोकेर खाने बस्ने ब्यवस्था गरिनुपर्छ । अब अहिले लकडाउनमा रहेका सबैलाई घर जानदिने भनियो भने एक हस्तामा पनि सबैको समस्या सम्बोधन हुदैन । बरु अझै दुई हप्ता बन्दाबन्दी लकडाउनमानै बसौ अनि पुरै खुल्ला होउला नि ।

Yastye belama ho nagarikle sarkarko abivabakttwa khojne. Ki ta uniharulye yati babsthapan garnuprtho. Ki ta unihruko gausmma janakolagi yatyatko bebastha garidinuprtho. Yasto sarkarko ramaya dhekhara unihrulaye sarkarprati kastho dharna aayohola. Aaje pani uniharuko sambandhit gaupalikale yatayatko bebastha gre lage vane balla nagarikpratiko rajyako daittewa bod grthe.