गला सुकाउनु थिएन बगरले जानेको भए ।
पानीमै किन बस्छ माछा प्यास लागेको भए ।
टाउको टेक्यौ हामीले आफैंलाई धानेनौ,
देश अटाउँथ्यो काँधमा खुट्टा टेकेको भए !
रगत रोपियो देशमा रगतकै उब्जनी भयो,
सोचेनौ के बन्थ्यो देश पसिना रोपेको भए ।
मान्छे भएर दुख सुखमा चल्मलाइरहेछौ,
पत्थर झैं स्थिर बनिन्थ्यो ईश्वर भएको भए ।
अमिरको महलमा सडक छ गाडीका लागि,
के बिग्रिन्थ्यो नानीलाई आँगन राखेको भए ।
