सीडीयो मारिँदा साढे सात लाख, पियन मारिँदा डेढ लाख !

२४ फागुन, काठमाडौं । धराने गजलकार स्व. गोविन्द विकलले लेखेका थिए- ‘गरीबले प्रेम गरे त्यसलाई कसले गन्छ, शाहजहाँले प्रेम गरे ताजमहल बन्छ ।’

आखिर, जुम्ला सदरमुकाममा माओवादीबाट मारिएका मालपोत कार्यालयका सहयोगी रामप्रसाद खनालको परिवारजनलाई यस्तै भयो ।

माओवादीले ०५९ कात्तिक २८ गते जुम्ला सदरमुकाम खलंगामा सशस्त्र आक्रमण गरेको थियो । सो आक्रमणमा परी प्रमुख जिल्ला अधिकारी र डीएसपीसमेत धेरैले ज्यान गुमाए ।

त्यसरी ज्यान गुमाउनेमध्ये एक थिए- मालपोत कार्यालयका सहयोगी रामप्रसाद खनाल ।

खनालको परिवारजनले नेपाल सरकारका तर्फबाट ड्ढलाख रुपैयाँ राहत पाए । तर, राज्यले त्यहाँ मारिएका सीडीओका परिवारजनलाई साढे ७ लाख रुपैयाँ राहत उपलब्ध गरायो ।

कार्यालय सहयोगी खनालको परिवारले आफूमाथि अन्याय र विभेद भयो भन्दै राज्यसँग हारगुहार गरेको १३ वर्ष बितिसकेको छ, तर अहिलेसम्म उनीहरुको रोदन कसैले सुनेको छैन ।

अन्ततः खनाल परिवारले न्याय माग्दै राष्ट्रिय मानवअधिकार आयोगमा निवेदन दियो । माओवादी आक्रमणबाट मारिएका सीडीओ र आफ्नो परिवारलाई यसरी विभेद गरिनु अन्याय भएको भन्दै खनाल परिवारले याचना गरेपछि खलंगा घटना भएको १३ वर्षपछि मानवअधिकार आयोगले मंगलबार यसबारे मुख खोलेको छ ।

आयोगले सीडीओको परिवार र कार्यालय सहयोगीको परिवारलाई समान राहत उपलब्ध गराउन आयोगले भनेको छ ।

आयोगले आफ्नो निर्णय भनेको छ-
‘राज्यका पदाधिकारीसरह विनाभेदभाव समानरुपमा क्षतिपूर्ति उपलब्ध गराउन आयोगको अनुसन्धान प्रतिवेदनबाट देखिन आएकाले विनाभेदभाव समानरुपमा क्षतिपूर्ति, राहत, छात्रवृत्तिको व्यवस्था मिलाउन नेपाल सरकारलाई सिफारिस गर्ने ।’