हाम्रो संविधान (कविता)

गौतम “उदय”/हवाई

————————————-
चिन्ता थियो कतै, टुक्रेला भन्ने

छिन्नभिन्न हुँदै, पराधीन बन्ने

हिमाल तराई एउटै गरायो

हाम्रो संविधानले

राष्ट्रियता झनै मजबुत बनायो

हाम्रो संविधानले ।

आत्मामा थियो, चुच्चे र चिम्से

ब्यबहारमा थियो, पहाडे मधिसे

सबलाई समान अधिकार दिलायो

हाम्रो संविधानले

फाटेका भाइका आत्मा सिलायो

हाम्रो संविधानले ।

खोजीखोजी भाषाभाषी, बटुलेर जातजाति

न बनायो कोही तल, न बनायो माथि

छुवाछुतको धब्बा मेटायो

हाम्रो संविधानले

६ करोड हात संगै जुटायो

हाम्रो संविधानले ।

त्राहि-त्राहि थियो यहाँ, मुठी सास धान्न

भाइ-भाइ लड्दाखेरि, गैरीखेत छान्न

कस्तो मिलन बिन्दु भेटायो

हाम्रो संविधानले

अशान्तिको बिउ मेटायो

हाम्रो संविधानले ।

शंका थियो, बलिदान के होला भन्ने

रगतले माटो नै, श्रापित बन्ने

शहीदको सपना साकार बनायो

हाम्रो संविधानले

रगतको मूल्य पुरै चुकायो

हाम्रो संविधानले ।

साधनश्रोतको अभाब भै, ठप्प सबै बिकास

अनुदानले बताउँथ्यो, कसको कति प्रभाब

हस्तक्षेपलाई सबक सिकायो

हाम्रो संविधानले

लगानीको बाटो फुकायो

हाम्रो संविधानले ।

केही छैन यहाँ भन्दै, धेरै सन्तति बिदेसिए

जोखिममा पनि परे, उतै घरजाम पनि गरे

देशमा अवसरै-अवसर खुलायो

हाम्रो संविधानले

प्रवासीलाई फिर्ता बोलायो

हाम्रो संविधानले ।

भ्रष्टाचारमा माथि पर्यौं, उन्नतिमा तलैतल

कसैले भने अराजक, कसैले त असफल

भ्रष्टाचारको सिर झुकायो

हाम्रो संविधानले

संसारमा छाती फुकायो

हाम्रो संविधानले ।