सकेसम्म बच्चालाई हाँसीखुसी राख्न खोज्छौ हामी । बच्चा रोएको मन पर्दैन । उनीहरु रुँदा हामीलाई पिर लाग्छ, झर्को लाग्छ ।
यद्यपी साना बच्चाहरु अक्सर रोइरहन्छ । बच्चा रुनु सामन्य कुरा हो । बच्चा रुनु उनीहरुको भाषा हो, जसको माध्यामबाट उनीहरु आफ्नो कुरा व्यक्त गरिरहेका हुन्छन् ।
हामीलाई लाग्छ कि, बच्चा रुनु भनेको राम्रो संकेत होइन, उसलाई केहि समस्या हुनसक्छ । तर, कहिले कहि तपाईको ध्यान आकर्षित गर्नका लागि पनि रोइदिन्छ । त्यससँगै बच्चा रुनु आफैमा नराम्रो होइन । बरु यसका केहि फाइदा छन् ।
श्वासप्रश्वासका लागि
जब बच्चा जन्मन्छ, रुन्छ । यदि रोएन भने उसलाई रुँवाइन्छ । किनभने जन्मनसाथ जब बच्चा रुँन्छ, उसको फोक्सोमा हावा भरिन्छ । र, त्यो श्वास लिन योग्य हुन्छ ।
संचार
सानो बच्चा बोल्न सक्दैनन् । हात, आँखाको हाउभाउबाट पनि आफ्नो कुरा प्रकट गर्न सक्दैनन् । त्यसैले उनीहरु केहि कुरा गर्नुछ भने, रोएर त्यसको संकेत गर्छन् । बच्चा रोएको संकेत बुझेर उसको आमाले त्यही अनुसार काम गरिदिनुपर्छ । कहिले कहि उसले आमाको न्यानो छातीमा लुटपुटिनका लागि पनि रोइदिन्छ ।
शान्त हुनु खतरनाक
हामी भन्छौ, बच्चा शान्त होस् । चुपचाप बसोस् । दुख नदियोस् । तर, यदि बच्चा एकदम शान्त रहन्छ भने यो राम्रो संकेत होइन । यस्तो बच्चा एबनर्मल हुनसक्छ ।
वर्कआउट
हामीलाई हेक्का नहुन सक्छ, तर बच्चा रुनु एक प्रकारको वर्कआउट हो । जब बच्चा रुन्छ, उसको मांसपेशी मजबुद हुन्छ र उसको शरीरको लागि एक प्रकारको वर्कआउट हुन्छ ।
मन हल्का हुने
जब बच्चा रोइसक्छ, उसले हल्का महसुष गर्छ । किनभने रोएको बेला उसको इमोशन्स रिलिज हुन्छ र उसले हल्का अनुभव गर्छ ।
