घडीका तीन सुईहरू

कोप्दैनन् हजुर चलिरहन्छन्
रोकिंदैनन् हजुर
दौडिरहन्छन्
फूलका वैंशहरूसँगै

वैंशका फूलहरू
झरिरहन्छन्
आँसु झारिरहन्छन्
शीतसँग पैंचो मागेर
हाँस्नु अघि

मनका फूलहरू
आधा च्यातिएका हुन्छन्
घडी हेर्दै
गाइरहन्छन्
अतृप्त भाकाहरू

प्यासको समुद्रमा
तैरिरहन्छन्
डुब्ने त्रासमा
तीन सुईहरू ।

म्याग्दे ६ तनहुँ