आशा निराशा

उसले भने जस्तै

मान्छेका आँखाहरू

भोक भनिरहेका थिए

उसले भने जस्तै

मान्छेका अनुहारहरू

शोक भनिरहेका थिए

मरुभूमि टेकेर

हिंडिरहेका ती यात्राहरू

शीतल ओतहरू खोज्दै

ऊ आफ्नो आकाश

सम्झिरहेको थियो

फूलेका स्वप्नहरूमा

अनावृत एउटा सम्झना

ढलेर फेरि उठेको छ

शोकाकुल वर्तमानहरूमा

पोतिएको एउटा क्रान्ति

निभेर फेरि बलेको छ

ऊ आफैं टाढिएको कहाँ हो र ?

ऊ आफैं हराएको कहाँ हो र ?

उसलाई थाहा छ

जीवनसँग खुसीहरू हुनुपर्छ

उसलाई यो पनि थाहा छ

जीवनसँग धेरै भरोसाहरू हुनुपर्छ

भाग्यसँग नजोडिएका

उसका थुप्रै प्रार्थनाहरू

धुलाम्मै भएका छन्

खुसीहरू खोज्दा खोज्दै

भरोसाहरू रोज्दा रोज्दै

गलेका उसका थुप्रै दिनहरू

धुवाँ-धुवाँ भएका छन्

ऊसँग अहिले

केवल आशाहरू मात्र छन्

ऊसँग अहिले

केवल निराशाहरू मात्र छन् ।।

–हाल अमेरिका