फूलको रहर
कसलाई हुँदैन ?
फूलको सुवासले
कसलाई छुँदैन ?
फूलको बैंस रहेसम्म,
फूलमा बास्ना भएसम्म,
सबैले, सँधै,
जिब्रो रसाउँछन्,
मोह बर्साउँछन् ।
माहुरी उसैलाई चुस्न खोज्छ,
पुतली उसैमाथि बस्न खोज्छ,
यहाँसम्म कि,
त्यो सर्बब्यापी ईश्वर पनि
उसैको भेटी खोज्दछ ।
फूलको रहर
कसलाई हुँदैन ?
ऊ बोटमा रहेसम्म,
भुइँमा नझरेसम्म,
सबैले अँगाल्न खोज्दछन्
आफूभित्र सँगाल्न खोज्दछन् ।
तर,
जब फूलको बैँस मुर्झाउँछ,
जब उसको बास्ना हराउँछ,
जब फूल भुइँमा खस्दछ,
तब,
फूलको रहर
कसलाई हुन्छ ?
फूललाई कसले छुन्छ ?
फूल बोटबाट खसेपछि,
ऊ धरतीमाथि बसेपछि,
माहुरीले नाक खुम्च्याउँछ,
पुतलीले मुन्टो बटार्छ,
अरु त अरू,
त्यो सर्बब्यापी ईश्वर पनि,
फूलको भेटी अस्वीकार गर्छ ।
अनि फेरि,
ती सबै,
अर्को फूलमा
तँछाड-मछाड गर्छन् ।
अनि फेरि,
फूलको रहर,
सबैलाई हुन्छ ।
फूलको सुवासले,
सबैलाई छुन्छ ।
तर बिडम्बना,
फूलमा मरिहत्ते गर्ने,
ती पिपासुहरु,
कहिल्यै बिचार्दैनन्,
फूलले के खोज्छ ?
फूलले के रोज्छ ?
फूलको रहर गर्नेहरु,
कहिल्यै सोच्दैनन्,
कहिल्यै सोध्दैनन्,
फूललाई केको रहर छ ?
