कहिले काही मात्रै हो, नत्रभने धेरै गेडागुडी पनि खान हुदैन। पहिला पहिला : " छाला तन्काएर , हाड घोटेर काम " गरथे :- बिहान , धान कुटनी या मकै गहुं, कोदो पिँधे पछि , पधेराबाट गाग्रोमा पानी घर बोकी सकेपछि , घाँस काटेर घाँसको भारी बोकेर ल्याउनी। दिउँसो , खेतबारीको काम , या पर्म , मेला पाताको काम। बेलुका , पानी बोकनि , खाना पकाउनी , भोली बिहानको लागि बस्तुभाऊ लाई कुढो लागि तयारी बेलकै। यस्तै यस्तै , हो त्यस्तै बेला , घिऊ खादा केहि हुन्थेना राम्रै हुन्थेयो , धेरै गेडागुडी ( बोडी , मस्सयांग , रहर , अडर , भट्टा , हरियो मॉस , कालो मॉस , ठुला भट्टा ) जे खाए पनि हुन्थेयो। आजा भोली हुदैन :- की भने , " छाला तन्काएर , हाड घोटेर " काम गर्न परेयो (१) अहिले , कुखुराको मासु खानी , खराबी पनि नहुने , जति खाए पनि तेति नराम्रो असर नपारनि