स्ववियु र विद्यार्थी संगठनमाथि लाग्यो डिन अपहरणको आरोप

हामी नै अपहरणमा पर्‍यौं : स्ववियु अध्यक्ष अर्याल

शिवपुरीको डाँडागाउँस्थित ग्रिन भ्यू रिसोर्टमा सहमति भएको हो । हामीले सुशील सरलाई डिन सरसँग भेट्छौं भन्दा ल आउ, तर कहाँ हो ठाउँ भन्दिन भनेर बोलाउनुभयो । म मेरो गाडी लिएर जान्छु भन्दा दिनुभएन । मेरै गाडीमा जानुपर्छ भन्नुभयो । हामी गाडीमा बस्नेवित्तिकै फोन स्वीच अफ गर्न लगाएर फोन दिन भन्नुभयो । हामीले त्यसै गर्‍यौं । त्यसपछि उहाँले नक्साल भाटभटेनीबाट डिन सरलाई पिकअप गर्नुभयो ।

बालुवाटारतिरै बस्ने होला भनेको त महाराजगञ्ज हुँदै शिवपुरीको रिसोर्टमा लानुभयो । रिसोर्टमा पुगेपछि मःम र कफी खाँदै गफ गरिरहेको थियौं, विद्यार्थी संगठनका साथीहरु खुफिया पारामा आउनुभयो । कहाँबाट कसरी आउनुभयो मलाई पनि थाहा छैन । छलफल गर्नका निम्ति डिन सरलाई भेटौं भनेर डाँडागाउँ लिएर जानुभयो ।

भोलिदेखि हामी काम गर्दैनौं : प्रा. डा. हेमराज पन्त

१२ गते पुल्चोक, थापाथली र पूर्वाञ्चल इन्जिनियरिङ क्याम्पस धरानको तीन वटा स्ववियुले क्याम्पस यो भन्दा राम्रो चलाउन सक्छौं भनेर विज्ञप्ति निकालेको तपाईहरुले हेर्नुभएको होला । विद्यार्थीहरुले निकालेको विषयमा हामी किन बोल्ने भनेर चुप बसेका थियौं ।

हिजो सहमति गर्छौं, नोटिस निकाल्नुपर्‍यो भनेर हाम्रो सहायक डिनलाई अपहरण गरेर शिवपुरी लगे । ५०/६० जनाको विद्यार्थीहरुको झुण्डले घेरेर पुरानै शुल्कमा भर्ना गर्ने भनेर नोटिस निकाल्न दबाब दिए । यता अपलोड गर्न भनियो । तर बोर्डले पास गर्नुपर्छ, अनि बल्ल गर्छौं भनेपछि पुलिस पनि पुग्यो । राति ९÷१० बजे सहायक डिनलाई बोकेर डिन अफिस ल्याए, घेरेर नोटिस निकाल्न लगाए ।

आज विहान डिन र सहायक डिनलाई के भएको हो भन्दा हामीलाई ट्र्यापमा पारे, त्यो भएर यस्तो यस्तो गर्‍यौं भनेपछि हामीले यो विज्ञप्ति निकालेका हौं । भोलि निकासबारे थप छलफल गर्छौं ।

अहिले भर्नासम्बन्धी आधिकारिक सूचना आएकै छैन । कनकी यो अधिकार कमिटीको अध्यक्षलाई हुन्छ । अहिले स्ववियुको पहलमा नेविसंघ, अखिल क्रान्तिकारी लगायत विद्यार्थी संगठनले डिन/सहायक डिनलाई ट्र्यापमा पारेर सूचना निकाल्न लगाएका हुन्, उनीहरु नै फेसबुक लगायतका सञ्जालमा राखेका हुन् । लेटर फेक होइन, तर धम्क्याएर हस्ताक्षर गर्न लगाएका हुन् । यसरी संस्थान चल्दैन ।

यो इन्जिनियरिङ अध्ययन संस्थानलाई धरासायी बनाउने खेल हो । पछिल्ला वर्षमा संस्था घाटामा छ । कोरोनाले सेमेस्टर सिस्टममा ओभरल्यापिङ पनि भएको छ, यसलाई सुधार गर्न दुईवटा सेसन पनि चलाउनुपर्‍यो भनेर हामीले शुल्क पनि पुनरावलोकन गर्न खोजेका हौं । यसै पनि एउटै सेमेस्टर पनि नचल्ने अवस्थामा दुईवटा सेमेस्टर चलाउने, शुल्क चाहिँ नबढ्ने हो भने डिपार्टमेन्ट चिफहरुले शिक्षकहरु खोजेर सञ्चालन गर्न सक्दैनन् भनेर आज भनेका हुन् ।

हामीले ३ लाख १० हजार शुल्क राख्दा निजी कलेजहरुले १ लाख ८० हजार शुल्क राखेका थिए । यो महंगो भयो भनेर ८० हजारमा सुरु गरे । त्यो अहिले १६ लाख पुगेको छ । तर हाम्रो २०५५ सालमा जति लिएका थियौं, त्यो अहिलेसम्म बढाउन सकिएको छैन ।

अरु क्याम्पसले पनि यस्तै राजनीतिक दबावका कारण सकेनन् होला, अब चाहिँ नचल्ने स्थितिमा पुग्यो । अब या त सरकारले अनुदान दिनुपर्‍यो या शुल्कबाटै चलाउन दिनुपर्‍यो । सरकारले पाँच पैसा पनि दिन सक्दैन भनेपछि शुल्क बनाउनुको विकल्प रहेन ।

विल्डिङ बनाउने, ल्याब बनाउने कहीँबाट ल्याउला, तर मास्टरहरुलाई तलब खुवाउन नसकिने अवस्था छ । म केमिकल इञ्जिनियरिङको विभागीय प्रमुख र प्राध्यापक संघको सभापति पनि हुँ । आजभन्दा २२ वर्ष अगाडि मेरो डिपार्टमेन्टमा जाँदा ५२ जना प्राध्यापक थिए ।

उनीहरु सबैलाई त्रिविबाट तलब आउँथ्यो । उनीहरुले अवकाश पाए, हामी १३ जना मात्र बाँकी छौं पर्मानेन्ट फ्याकल्टीहरु । जसको तलब सरकारले दिन्छ । बाँकी सबै करारमा छन्, जसलाई विद्यार्थीहरुबाट लिने शुल्कबाट तलब खुवाउनु पर्छ ।

अब शुल्क पुनरावलोकन नगर्ने हो भने तलब खुवाउन सक्दैनौं, कक्षा पनि सञ्चालन हुन सक्दैन । दुईवटा सेमेस्टर चलाउने योजना त धरासायी हुने नै भयो । यो अवस्थामा हामी डिपार्टमेन्टमा बस्न सक्दैनौं भनेर विज्ञप्ति निकालेका हौं ।

भोलिदेखि हामी विभागीय प्रमुखहरुले काम गर्दैनौं । हामीले मात्र होइन, सहायक क्याम्पस चिफ र क्याम्पस चिफले पनि भोलि नै डिनलाई राजीनामा बुझाउने छन् । सहायक डिन र डिनले पनि भोलि नै उपकुलपतिलाई राजीनामा बुझाउँछन् । त्यसपछि के निकास निस्कछ, हेरौं ।