अबको अखिल १६-३२ वर्ष उमेर

नेपालको राजनीतिक परिदृश्यमा युवा पिंढीको भूमिका कहिल्यै पनि यो तहसम्म निर्णायक रहेन। विगतका दशकहरूमा मात्र होइन हालको प्रविधिको द्रुत विकास, रोजगारी संकट, सामाजिक असमानता र जलवायु परिवर्तन जस्ता वैश्विक तथा राष्ट्रिय चुनौतीले युवा वर्गलाई मात्र नभएर सम्पूर्ण समाजलाई नयाँ ढाँचामा सोच्न र काम गर्न आग्रह गरेको छ। यही परिवेशमा युवा नेतृत्व र विद्यार्थी संगठनहरू पार्टीको नीतिनिर्माणदेखि तल्लो तहको आन्दोलनसम्मको हरेक तहमा प्रभावकारी भूमिका खेलिरहेका छन्।

युवा वर्गले नयाँ विचार, संगठनात्मक ऊर्जा र प्रगतिशील दृष्टिकोण ल्याउँदा मात्र होइन व्यवहारमा समेत उनीहरूका अनुभव र विशेषज्ञताले पार्टीको नेतृत्वलाई बढी तथ्यपरक र दिगो बनाउँछ। ३० वर्षसम्मको उमेर सीमासँगै कतिपय अग्रणी विद्यार्थी नेता र सक्रिय कार्यकर्ता पार्टीको निर्णय केन्द्रबाट बाहिरिन बाध्य हुनेछन्। यस्तो निरन्तर बहिर्गमनले दीर्घकालीन नेतृत्व आकांक्षाहरू समाप्त गरी संगठनात्मक ज्ञान र सञ्चार विघटन गर्ने जोखिम हुन्छ।

यस सन्दर्भमा नेकपा एमालेको आफ्नो विद्यार्थी संगठन अनेरास्ववियुको उमेर सीमालाई ३२ वर्षसम्म विस्तारित गर्ने निर्णय केवल आकस्मिक नभई गहिरो रणनीतिक आवश्यकता र समयगत माग बन्नेछ। बढ्दो जनसांख्यिक दबाब, क्षेत्रीय अभ्यास र अन्तर्राष्ट्रिय विमर्शले गर्दा युवा परिभाषा र नेतृत्वको क्षितिजलाई समावेशी बनाउँदै अगाडि बढ्नु नै समृद्धि र स्थायित्वको मार्ग हो।

३२ वर्षे उमेर सीमाले अनेरास्ववियुलाई अनौपचारिक विद्यार्थी क्लबको सीमाभन्दा बाहिर निकाल्दै एक प्रगतिशील आन्दोलनमा रूपान्तरण गर्नेछ। यसले अनुभवी विद्यार्थीहरूलाई विद्यार्थी-नेता मात्र होइन, पार्टीका दीर्घकालीन रणनीतिक साझेदारका रूपमा अघि ल्याउने वातावरण सिर्जना गर्छ। यस निर्णायक प्रस्तावले समर्पण, परम्परा र परिवर्तन तीनै पक्षलाई सन्तुलित गर्दै नेकपा एमाले र अखिल दुवैलाई उन्नत नेतृत्वको नयाँ परिभाषा दिन सक्षम बनाउँछ।

बदलिंदो जनसांख्यिक यथार्थ

नेपालको कुल जनसंख्यामा १६-४० वर्ष उमेर समूह करिब ४२ प्रतिशत छ, जसमा ३०-४० वर्ष समूह मात्रले नै लगभग २ लाख ५० हजार सक्रिय युवा कार्यकर्ताहरू समावेश गर्छ। यो उमेर समूहका व्यक्तिहरूले साधारणतः स्नातक तह सकेर कार्यालय वा सामाजिक क्षेत्रमा काम गर्ने प्रारम्भिक अनुभव बटुलेका हुन्छन्। उनीहरूले स्थानीय तहको निर्वाचन, विद्यार्थी आन्दोलन, सामुदायिक विकास कार्यक्रम र स्वयंसेवी संस्थाहरूमा नेतृत्वको महत्वपूर्ण भूमिका निर्वाह गरिसकेका हुन्छन्।

यद्यपि, हालसम्म अनेरास्ववियुको वर्तमान प्रणालीमा ३० वर्ष कायम भएमा ३० वर्ष पार गर्ने बित्तिकै यी अनुभवी नेता-कार्यकर्ता अनौपचारिक रूपमा पार्टी र सक्रिय विद्यार्थी आन्दोलनको नेतृत्व प्रक्रियाबाट वञ्चित हुनेछन्। यसले केवल अनुभवको सेतु विच्छेद गर्छ। तसर्थ नेतृत्व-क्षमताको निरन्तर विकास, नीति निर्माणमा योगदान र तल्लो तहमा सु-संगठित पार्टीगत रणनीतिक शृंखला पनि तोडिन्छ।

राष्ट्रिय युवा नीतिले स्पष्ट रूपमा युवालाई १६-४० वर्ष सम्म परिभाषित गरिसकेको हुँदा अनेरास्ववियुको उमेर सीमा ३२ कायम गर्दा संविधान र नीति दुवैसँग तालमेल कायम हुनेछ। यस्तो तालमेलले पार्टीभित्र समावेशी लोकतन्त्रलाई प्रवर्धन गरी ३०-३२ वर्ष उमेर समूहका कार्यकर्ताहरूले विद्यार्थी संगठन र मुख्य पार्टी नेतृत्वबीचको सेतुको रूपमा भूमिका निर्वाह गर्न पाउनेछन्। यसले केवल संगठनात्मक तहमा सजिलो संक्रमण मात्र नभई युवा शक्ति र अनुभवी नेतृत्व बीचको साझा अन्तरदृष्टिलाई पनि मजबुत बनाउनेछ।

विश्व र क्षेत्रका अभ्यास

विश्वभरिका विकसित लोकतान्त्रिक र क्षेत्रीय राजनीतिक संरचनाहरूमा युवा संगठनहरूले प्रायः ३० देखि ३५ वर्षसम्म उमेर सीमा तोकेर “युवा” र “अनुभवी युवा” बीच सुनौलो सेतु बनाउँदै आएका छन्। यसप्रकारका अभ्यासहरूले ऊर्जावान् विचार र व्यावहारिक ज्ञान दुवैलाई समेट्ने अवसर प्रदान गर्दछन्।

जर्मनीको प्रमुख दल क्रिस्चियन डेमोक्रेटिक युनियनसँग रणनीतिक रूपमा सम्बन्धित भए पनि स्वतन्त्र संगठन जङ्गे युनियन डचल्याण्ड्सले १४-३५ वर्षसम्म सदस्यता सीमा लागू गरेको छ। यसले स्थानीय तहदेखि राज्यस्तरसम्म चुनावी मोर्चाहरू सञ्चालन गर्ने, नीति परामर्श बैठकहरूमा सक्रिय सहभागिता जनाउने र क्रिस्चियन डेमोक्रेटिक युनियनको मुख्य अंगमा नेतृत्व अन्तरण प्रक्रियालाई सहज बनाउन महत्वपूर्ण भूमिका खेलेको छ।

३०-३५ वर्षका बीचका युवा नेताहरू तालिम र अवसर प्राप्त गरी पार्टीको दीर्घकालीन रणनीतिका सार्थक योगदानकर्तामा परिणत हुन्छन्।

इण्डियन युथ कांग्रेस, भारत

भारतको इण्डियन युथ कांग्रेसले १८-३५ वर्षसम्म उमेर सीमा निर्धारण गरी कंग्रेस पार्टीको नेतृत्व संरचनासँग नजिकबाट काम गर्दै आएका छन्। यसले ब्लक र जिल्लास्तरमा जनजागरण कार्यक्रम, डिजिटल क्याम्पेन र सामाजिक न्याय अभियान जस्ता गतिविधि सञ्चालन गरेर युवा सशक्तीकरणमा ठूलो फड्को मारेको छ।

३० वर्ष पार गरेका युवा नेताहरूले आफ्नो सिर्जनात्मक ऊर्जा र डिजिटल साक्षरता लिएर नीति निर्माण प्रक्रियामा नवीनता र द्रुत गतिमा काम गर्न सक्षम भएका छन्।

भारतीय जनता पार्टीको युवा मोर्चाले पनि १८-३५ वर्षसम्म सदस्यता सुनिश्चित गरेको छ। अन्तर्राष्ट्रिय घटनाक्रमदेखि स्थानीय विकास परियोजनासम्मको घटनाप्रति क्रियाशील अभियानमा भूमिका निभाउने यस मोर्चाले वरिष्ठ नेताहरूसँग कार्यशाला र प्रशिक्षण सत्रहरू आयोजना गरी नेतृत्व कौशल विकासमा केन्द्रित छ। ३५ वर्षसम्मका युवा नेताहरूलाई ग्राम सभा, सोशल अडिट र डिजिटल मिडिया रणनीतिमा संलग्न गराउँदा पार्टीले राष्ट्रवादी एजेण्डा र तल्लो स्तरसम्म पार्टी र संगठन सुदृढीकरण दुवैमा परिणाममुखी प्रगति गराएको छ।

युरोपेली युवा फोरम, इयु

युरोपेली युवा फोरमले १५-३० वर्षसम्म उमेर सीमा राखेर इयु-सम्बद्ध १८० भन्दा बढी राष्ट्रिय युवा संगठनहरूको छाता संस्था भएर काम गर्छ।

यसले अन्तर्राष्ट्रिय सम्मेलन, नीति सिफारिस र प्रायोगिक प्रोजेक्टहरूमार्फत “युवा सहभागीका अधिकार” सुनिश्चित गर्दछ। सदस्य देशका युवा नेता र प्रतिनिधिहरूले यहाँको बहस र सुझाव मार्फत आफ्नो-आफ्नो मुलुकको युवा नीतिमा प्रभाव पार्ने मौका प्राप्त गरेका छन्।

योंग लिबरलस, अस्ट्रेलिया

अस्ट्रेलियाको योंग लिबरलसले १७-३५ वर्षसम्मका लागि सदस्यता खुला राखेको छ। लिबरल पार्टीको युवा शाखाले राष्ट्रिय शिक्षा, बेरोजगारी र जलवायु नीतिमा युवा दृष्टिकोण प्रस्तुत गरी रणनीतिक सुझावहरू पेश गर्छ। ३०-३५ वर्षका बीचका युवा नेताहरूले पार्टी सम्मेलनहरूमा युवा प्रस्तावहरू पिच गर्ने, चुनावी टास्कफोर्समा सहभागी हुने र दीर्घकालीन रणनीति निर्माणमा सक्रिय योगदान गरेको अनुभव छ।

यी सबै अभ्यासहरूले के देखाउँछन् भने, ३०-३५ वर्षसम्मको उमेर सीमा युवा जोश र अनुभवलाई सँगसँगै लिएर संगठनलाई थप सशक्त र दिगो बनाउने सर्वोत्कृष्ट दायरा हो।

नेकपा एमालेले अखिलमा ३२ वर्ष बनाउने प्रस्ताव पारित गरी यही अन्तर्राष्ट्रिय र क्षेत्रीय सर्वोत्तम अभ्यासहरूबाट पाठ सिक्दै अत्यधिक युवा र अनुभवी युवा बीचको अन्तर निराकरण गर्ने हो भने संगठनात्मक अनुशासन र रणनीतिक विकासलाई सन्तुलित बनाउँछ।

रणनीतिक लाभ र नेतृत्व निरन्तरता

उमेर सीमा ३२ पुर्‍याउँदा अखिलमा समावेशितालाई निकै गतिविधिशील र दिगो बनाउने तीन मुख्य रणनीतिक लाभ प्राप्त हुन्छन्। पहिलो, अनुभव र नवीनीकरणको मिश्रण। ३० वर्ष पार गरेका विद्यार्थी-नेताहरू केवल कक्षा वा सिद्धान्तमा सीमित नभई वास्तविक जीवनका चुनौतीहरू स्थानीय निर्वाचन, सामाजिक आन्दोलन, सामाजिक प्रोजेक्ट सञ्चालनमा निकै अनुभव हासिल गरेका हुन्छन्।

यस्तो अनुभवले नयाँ नीति निर्माण गर्दा सम्भावित जोखिम र अवरोधलाई सजिलै पूर्वानुमान गर्न, व्यावहारिक समाधान डिजाइन गर्न र कार्यान्वयन सम्भव बनाउन सहयोग पुर्‍याउँछ। यस्तै ३० वर्ष पार गर्नुअघि नै बीचमा बाहिरिन्छन् भने संगठन नयाँ विचार र व्यावहारिक ज्ञान दुवैबाट वञ्चित हुन्छ तर ३२ वर्षसम्म तिनीहरूलाई रहने अवस्थामा राख्दा नवीन उत्साह कायम राख्दै सिकाइको निरन्तरता सुनिश्चित गर्न सकिन्छ।

दोस्रो, नेतृत्व सिलसिलाको सहजता र संरचनात्मक मजबुती। जब उमेर सीमा ३० ठीकमा बन्द हुन्छ, ३० पार गरेसँगै प्रशिक्षित सदस्यहरू अखिलबाट आउट-डेटेड महसुस गरी छुट्टै पार्टी अंगमा सहभागी हुन बाध्य हुन्छन्। यस्तो सीमाले नेतृत्व हस्तान्तरण प्रक्रियामा अचानक अवकाश र रिक्त स्थान सिर्जना गरी संगठनमा अनुभवको अन्तराल र तालमेलमा अवरोध उत्पन्न गर्छ।

तर, ३२ वर्षसम्म रहेर, प्रशिक्षित कार्यकर्ताहरूलाई क्रमिक रूपमा जिम्मेवारी र भूमिकामा सर्न समय मिल्छ जसले तल्लोस्तरदेखि उच्चस्तरसम्मको नेतृत्व मार्गचित्रलाई अधिक अनुशासित र पूर्वानुमानयोग्य बनाउँछ। नयाँ र पुराना नेताहरू एकैसाथ काम गरेर ज्ञान हस्तान्तरण र समन्वय दुवै सहज गराउँछन्, जसले सांगठनिक स्थायित्व र लचिलोपन बढाउँछ।

तेस्रो, राजनीतिक पूँजी र समर्पणको दीर्घकालीन संरक्षण। प्रत्येक युवा नेताले कुनै कार्यक्रममा अथवा आन्दोलनमा जोडिन उपभोग गरेको समय, बचेको तलब, सामाजिक सञ्जाल व्यवस्थापन र जनसम्पर्कमा खर्चिएको श्रम नै उनीहरूको राजनीतिक पूँजी हो। यो पूँजी ३० वर्षमाथि बाहिरिएपछि एकैछिनमै गुम्न थाल्छ खासगरी जहाँ पार्टी संरचनाले अनुभवी युवा नेतालाई पहिचान र अवसर दिन असमर्थ हुन्छ।

तर, ३२ वर्षसम्मलाई अधिकार र भूमिका प्रदान गर्दा, ती नेताहरूलाई आफ्नो राजनीतिक पूँजी तत्काल उपयोग र विस्तार गर्ने अवसर मिल्छ, लामो समयसम्म पार्टीप्रति निरन्तर समर्पण बढ्छ र उनीहरूले संगठनात्मक लक्ष्यमा निरन्तर योगदान दिन तयार रहन्छन्। यसरी केवल दुई वर्षको विस्तारले अनेरास्ववियु र नेकपा एमाले दुवैको लागि दीर्घकालीन नेतृत्व सुदृढीकरण र प्रतिबद्धता सुनिश्चित हुन्छ।

४. विचारधारात्मक सन्तुलन र छवि व्यवस्थापन 

उमेर सीमा ३२ वर्षले अनेरास्ववियुलाई विशुद्ध विद्यार्थी संगठन र रणनीतिक युवा शक्तिबीच सन्तुलनको आदर्श रूप प्रदान गर्छ। विद्यार्थी संगठनको पहिचान तबसम्म अटुट रहन्छ जबसम्म सदस्यहरू शैक्षिक परिसंघ, क्याम्पस समितिहरू र अध्ययन-कार्यक्रमसँग प्रत्यक्ष रूपमा गाँसिएका छन्।

३२ वर्षसम्मको सीमा राख्दा करिब पाँच वर्षभित्र स्नातक वा स्नातकोत्तर अध्ययन पूरा गरेका व्यक्तिहरूलाई समेत संगठनका केन्द्रसम्म रहने मौका प्रदान गर्दै विद्यार्थी जीवनको जोश र लोकतान्त्रिक बहसको सिलसिलालाई निरन्तरता दिन्छ। यसरी, अनेरास्ववियुको क्याम्पस आधारित गतिविधि, शैक्षिक सेमिनार र विद्यार्थी आन्दोलनहरुमा युवा उत्साह स्थायी रूपले जोगिन्छ।

त्यसैगरी, अनुशासन र पार्टी एकतालाई बलियो राख्न ३२ वर्षलाई एउटा विवेकपूर्ण सिमाको रूपमा परिचय गराइन्छ। स्नातकपछि पाँच वर्ष वा अन्तिम डिग्रीदेखि तीन वर्ष जस्ता शर्तहरू थपेर सुनिश्चित गरी उमेर-सीमा कायम गरी संगठनको छवि सुदृढ होस्, विद्रोहात्मक अतिवादी तत्व वा बाहिरी राजनीतिक समूहको प्रवेश नहोस्।

यसले अनेरास्ववियुलाई केवल बहस र आन्दोलनको मैदान नबनाई नीति रूपान्तरण र सामाजिक-राजनीतिक प्रशिक्षण केन्द्रका रूपमा स्थापित गर्छ। सदस्यहरूले क्याम्पस कमिटीमा अनुभव प्राप्त गर्नासाथै पार्टीका अनुशासनात्मक निर्देशिका र वैचारिक पाठ्यक्रमहरू पनि पालना गरी पार्टी ब्रान्डलाई लोकतान्त्रिक, जिम्मेवार र सशक्त बनेर प्रस्तुत गर्छ।

सार्वजनिक छवि व्यवस्थापनका लागि ३२ वर्षको सन्देशलाई मुख्यतः “अनुभव साथ विद्यार्थी” वा “जोश र ज्ञानको मेल” भन्ने नाराले बल दिन्छ। विभिन्न अभियानमा अखिल सदस्यहरूको सफल प्रोजेक्ट, सामाजिक सेवाका उदाहरण र संरचनागत नेतृत्व हस्तान्तरणका कथाहरू प्रयोग गरेर जनमानसमा सकारात्मक प्रभाव पारिन्छ।

३०-३२ वर्ष वर्गका युवा नेताहरूले विद्यार्थी जीवन र व्यावहारिक कार्यानुभवलाई कसरी एकसाथ अगुवाइमा प्रयोग गरिरहेका छन् भन्ने कुराको जनतामा सुसूचित गराउन सामाजिक सञ्जाल, क्याम्पसहरूमा वर्कशप, बुटक्याम्प, सीप विकास कार्यक्रम र स्थानीय मिडियामा अनुकूल कार्यक्रमहरू सञ्चालन गर्न सकिन्छ।

अन्ततः, ३२ वर्षको सीमाले अखिललाई विद्यार्थी अधिकार र पार्टी अनुशासनको दोहोरो जिम्मेवारी व्यवस्थापन गर्न सक्षम बनाउँछ। यसले पार्टी नेतृत्वमा व्यापक विश्वास जगाउँछ र अखिल केवल आन्दोलन मात्र होइन, नेपालका शिक्षण संस्था र क्याम्पसबाट माथि उठेका जिम्मेवार र सक्षम नेताहरूको विशेष संयोजन हो। यसरी पार्टी र संगठनको व्यवस्थापन र वैचारिक सन्तुलन दुवै सुदृढ गर्दा नेकपा एमालेको विद्यार्थी संगठनले देशभर सकारात्मक सन्देश पुर्‍याउनेछ।

५. कार्यान्वयन र आमसञ्चार

उमेर सीमा ३२ वर्षको प्रस्ताव पार्टी कार्यकारी समितिले पारित गरेपछि यसको सफल कार्यान्वयन र स्पष्ट संवादका लागि तीन वटा समन्वित उप-प्रविधि अपनाउन आवश्यक छ। यसले नीतिलाई केवल कागजमा मात्र सीमित नराखी वास्तविक धरातलसम्म पुर्‍याउन सहयोग पुर्‍याउनेछ।

विधान संशोधन र औपचारिक अनुमोदन

पहिलो चरणमा, नेकपा एमाले र अनेरास्ववियु सम्बन्धी दस्तावेजहरूमा औपचारिक रूपमा संशोधन गर्नुपर्छ। यो कामको जिम्मेवारी मुख्य सचिवालयको कानून शाखालाई मस्यौदा तयार गरी संशोधन मस्यौदा तयार भएपछि १५ दिनअन्तर्गत अखिलका प्रदेश, जिल्ला इकाइ र केन्द्रीय समितिमा समीक्षा गराउनुपर्नेछ। समितिले प्राप्त सुझावहरूलाई अन्तिम रूप प्रदान गर्न केन्द्रीय सचिवालय जिम्मेवार हुनेछ। अन्तिम अनुमोदनका लागि कार्यकारी समितिको बैठक बोलाएर साधारण बहुमतद्वारा मस्यौदा पारित गर्नुपर्नेछ।

विधान संशोधन भएपछि तुरुन्तै एक बहुआयामिक सञ्चार अभियान शुरू गर्नुपर्छ। डिजिटल र अफलाइन दुवै मञ्चमा सामग्री उत्पादन गर्नुपर्छ। डिजिटल पक्षमा फेसबुक, ट्वीटर, इन्स्टाग्राम र पार्टीको आधिकारिक वेबसाइटमा छोटो भिडियो क्लिप, इन्फोग्राफिक्स र मिमहरू शेयर गरी ३०–३२ वर्ष उमेर समूहका सफल अखिल नेताहरूका अनुभव कथाहरू समावेश गर्नुपर्छ।

अफलाइन पक्षमा क्याम्पस टक-शो, पोस्टर-ब्यानर, पम्पलेट तथा रेडियो कार्यक्रमहरूको आयोजना गरी प्रत्येक जिल्ला इकाइमा एक “मिडिया टोली” गठन गरी सर्वसाधारण, विद्यार्थी र अभिभावकलाई नीति परिवर्तनका फाइदाबारे बुझाउने कार्य गर्नुपर्छ। अभियानको मूल्याङ्कनका लागि साप्ताहिक रूपमा सामाजिक सञ्जाल इङ्गेजमेन्ट, स्थानीय मिडियामा समाचार प्रभाव र विद्यार्थी सर्वेक्षणका नतिजाहरू संकलन गर्नुपर्छ।

उमेर सीमाले नयाँ अवसर पाएका ३०-३२ वर्ष उमेर समूहका सदस्यहरूलाई सुचारु रूपमा पार्टी संरचनामा समाहित गर्न “अखिल रूपान्तरण समिति” गठन गर्नुपर्छ। यो समितिले तीन महिनाभित्र तीन कार्य सम्पन्न गर्नेछ:

१. तालिम कार्यक्रम – नेतृत्व विकास, नीति विश्लेषण, पार्टी ऐन-कानूनमा आधारित कक्षा तथा वर्कशप संचालन।

२. परिचय सत्र – नयाँ सदस्यहरूलाई नेकपा एमालेका वरिष्ठ नेताहरू, विभागीय प्रमुख र अन्य युवाहरूसँग अन्तरक्रिया र परिचय गराउने कार्यक्रम।

३. अनुगमन र रिपोर्टिङ – त्रैमासिक रूपमा रूपान्तरण प्रगति रिपोर्ट तयार गरी पार्टी महासचिवलाई पेश गरी नयाँ सदस्यहरूको सहभागिता, तालिम मूल्याङ्कन र सुझाव समावेश हुनेछ।

निष्कर्ष

३२ वर्षे उमेर सीमाले अखिललाई परम्परागत विद्यार्थी संगठनको परिधिबाट बाहिर निकालेर अनुभव र उत्साहको सशक्त संयोजन बन्न सौभाग्य प्रदान गर्छ। विद्यार्थी जीवनका उत्तेजना र अध्ययन-चर्चाको ऊर्जा जब व्यावहारिक जीवनमा सङ्गठित अनुभवसँग मिसिन्छ त्यसले संगठनलाई बहुआयामिक क्षमता दिन्छ।

क्याम्पसको पठनपाठन मात्र हैन, स्थानीय निर्वाचन, सामाजिक अभियान र स्वयंसेवी गतिविधिमा संलग्न हुनुको अनुभवले अखिलका सदस्यहरूलाई नीतिनिर्माणदेखि जनस्तरसम्मको अभियान सम्पूर्ण चक्रमा सामर्थ्यशाली बनाउँछ।

नेकपा एमालेले यस निर्णायक कदम मार्फत केवल उमेरको संख्या मात्र होइन, नेतृत्व सञ्जालको गुणस्तर बढाउने रणनीति अवलम्बन गर्नुपर्नेछ। युवा नेताहरूले आफ्नो जोश र नवीनतम विचारलाई संरचित रूपमा उजागर गर्न पाउनेछन् भने अनुभवी सदस्यहरूले नीति-उपलब्धि तथा संगठनात्मक रणनीतिमा सघाउनेछन्।

नेपालको लोकतन्त्र तब मात्र सुदृढ बन्न सक्छ जब युवा शक्ति र अनुभवको बुद्धि सँगसँगै अघि बढ्छन्। अखिलमा ३२ वर्षसम्मको सीमा लागू गर्दा हामीले केवल संगठनभित्रको समावेशी लोकतन्त्रलाई सुदृढ बनाई राष्ट्रियस्तरमै युवा सहभागिताको गुणस्तर र प्रभावकारिता वृद्धि गर्न सकिन्छ। हाम्रा हरेक युवा कार्यकर्ता अब आफ्नो अधिकार र जिम्मेवारी दुवै राम्ररी बुझेका छन् र देशको विकास र समृद्धिका लागि सक्रिय योगदान दिन तत्पर छन्।

अन्ततः, यो केवल अंकको फरक होइन समृद्ध नेपाल, नेकपा एमाले अखिल सबैको भविष्यका लागि संकेत हो, जसमध्ये सङ्कलित अनुशासन, प्रतिबद्धता र चरित्रले नयाँ दिशासूचक प्रकाशको ज्योति फ्याँक्नेछ।