सर्च इन्जिन गुगलले हरेक दिन विशेष खालका तथा खास अर्थ बोक्ने डुडल तयार गरेर पेजमा देखाएको हुन्छ । सोसल मिडियादेखि लिएर पत्रिका तथा टेलिभिजन सम्मै गुगलका डुडलबारेका चर्चा हुन्छ ।
तर यी डुडल्सका पछाडि कसको दिमागले काम गरिरहेको हुन्छ ? आउनुहोस् डुडल्स बनाउने व्यक्तिसँग भेटौँ ।
उनको नाम हो रेयान गर्मिक । अमेरिकामा बस्ने रेयानलाई बच्चैदेखि चित्र कोर्ने रुची थियो । बचपनको यो शौख आज उनको करिअर बनिसकेको छ ।
मानिसको कलाकारिताको सुरुवाती नमूनाका रुपमा रहेका चित्रहरु आजको अत्याधुनिक प्रविधिसँग जोडिएका छन् । अनि रियान गर्मिक यसका उदाहरण बनेका छन् ।
कुनै दिन उनले कोरेका चित्रको तारिफ उनका आमाबुवा तथा भाइ बहिनीले गर्दथे । आज दुनियाका करोडौँ मानिसहरु उनका प्रसंसक बनेका छन् । जो कोही मानिस गुगलको होमपेजमा रहने डुडलको प्रसंसा गर्दछन् उनीहरुले रेयानको तारिफ गरिरहेका हुन्छन्, गुगलका यी मुख्य डुडलरको ।
रेयानको मातहतमा गुगलमा झण्डै एक दर्जन डुडलरहरुले काम गर्दछन् । जसले गुगलको नयाँ नयाँ डुडल बनाउने तथा गगलको लोगोलाई परिवर्तन गर्दै त्यसप्रति मानिसहरुको ध्यान आकृष्ट गरिरहेका हुन्छन् ।
रेयानले जिवनमा कहिल्यै आफु आफ्नो चित्रकारिकताबाटै गुगलमा जागिर खान पाउँदा भन्ने कहिल्यै सोँचेका थिएनन् । सन् २००६ मा उनले वेब ग्राफिक्स विशेषज्ञको रुपमा गुगलमा जागिर सुरु गरेका थिए । त्यसयता उनले अर्को जागिर खोज्नुपरेको छैन । गुगलको जागिर उनको जिवनको पहिलो जागिर नै थियो ।
वास्तवमा गुगलमा जागिर सुरु गर्दा आफु कुने विशेषज्ञ नरहेको उनी बताउँछन् । उनले अनेक प्रकारका स्केच बनाउँथे । जसका कारण ठूला कम्पनीहरुको ध्यान खिच्न उनी सफल भए ।
रेयानले बनाएको सबैभन्दा चर्चित चित्र हो गुगल म्यापको पेगम्यान । आजपनि जब तपाइँ गुगलको स्ट्रीट भ्यूको सेटिंग खोल्नुहुन्छ पेगम्यान कुँदेर तपाइँको अगाडि आउँछ स्क्रिनमा ।
गुगलको यो पहिलो भाइरल भिडियोका लागि रेयानले यसमा केही अरु चिजपनि थपिदिए । गुगलको यो भिडियोलाई १ करोड ३० लाख मानिसले हेरिसकेका छन् ।
गुगलमा जागिर सुरु गरिसकेपछि रेयान डेनिस ह्वांगको गुगल डुडल टिममा आबद्ध हुन पुगे । डेनिसलार्य गुगल डुडलका पिता भनिन्छ ।
गुगलमा छिरिसकेपछि रेयानलाई इन्टरनेटको शक्तिको महसुस भयो । यदि कोही कलाकारले कुनै चित्र बनाउँदछ भने त्यो चित्रको बारेमा ऊ र चित्र किन्ने मानिसलाई मात्र थाहा हुन्छ । तर यदि कोही कलाकार पूरै दुनियासँग आफ्नो कलाकारिताको माध्यमबाट कुराकानी गर्न चाहन्छ भने इन्टरनेटमा डिजिटल ड्रइंग, स्केच तथा पेन्टिंग सबैभन्दा राम्रो माध्यम हो भन्ने निचोड उनको छ ।
अहिले इन्टरनेटले सिर्जनशीलता र प्रविधिबीचको सेतूको काम गरिरहेको छ ।
रेयानका अनुसार गुगलको सफल डुडलर बन्नका लागि केही शर्त छन् । सबैभन्दा पहिले राम्रो काम गर्ने बानी भएको हुनुपर्छ र सधै सिक्नका लागि तयार हुनुपर्छ ।
यसका साथै मजाक गर्ने खालको मानिस पनि हुनुपर्छ अरे गुगलको डुडलर बन्न । कम्तिमा पनि मानिसमा एउटा प्रतिभा चाहिन्छ । डुडलरमा कलाकारीता तथा प्रविधिको ज्ञानलाई तालमेल मिलाउन सक्ने क्षमता चाहिन्छ, उनी भन्छन् ।
क्यालिफोर्नियास्थित गुगलको मुख्यालयमा अहिले रेयान एक दर्जन आफु मातहतका कर्मचारीसँगै काम गर्दछन् । उनीसँगै विश्वमा गुगलका लागि डुडल बनाउने सयौँ मानिसहरुको टीम जोडिएको छ ।
तर आजकल गुगलको डुडल एउटा कुरामा भने बदनाम बन्न थालेको छ । त्यो के भने, मानिसहरु डुडल हेर्नको चक्करमा आफ्नो काममा ध्यान दिँदैनन् ।
तर गुगल डुडलले मानिसहरुमा विभिन्न इतिहास तथा व्यक्तिहरुको याद दिलाउने र बिर्सिसकेको कुरा पनि सम्झाएर ताजा बनाइदिने गरेको छ । यद्यपि कतिपय बेला गुगल डुडलले मानिसहरुमा असन्तुष्टि पनि पैदा गर्ने गरेको छ ।
गुगल डुडलको सुरुवात १९९८ मा भएको हो । जब गुगलका सस्थापक ल्यारी पेज र सर्गेइ बि्रन बर्निंग मेन फेस्टिबलमा जाँदैथिए । उनीहरु एक स्केचको सहायताले आफुहरु कार्यालयभन्दा बाहिर रहेको कुरा मानिसहरुलाई जानकारी दिन चाहन्थे । सोही स्केचलाई गुगल पेजमा राखेसँगै गुगल डुडलको सुरुवात भयो, अकस्मात ।
एक नोटिफिकेसनको रुपमा सुरु भएको गुगल डुडल आज गुगलको ठूलो ब्राण्ड बनिसकेको छ र यसले गुगललाई सधै चर्चामा राख्दछ ।
विज्ञहरुका अनुसार डुडलको माध्यमबाट गुगलले कुनै तमासा नगरिकनै आफ्नो कुरा करोडौँ मानिससामु पूराएको हुन्छ ।
डुडल सिर्जनाकार रेयान आम मानिसहरुको हिस्सेदारी हुने डुडलले आफुलाई खुसी दिने बताउँछन् । जस्तै चर्चित संगीतकार ले पलको ९६ औँ जन्मदिनमा बनाइएको गुगलको डुडल एक भर्चुअल गितार थियो । जसमा मानिसहरुले आफुले बनाएको धुन भर्न सक्थे ।
डुडल मार्फत गुगलले कतिपय बेला विश्वका विभिन्न मुद्धाहरुमा आफ्नो विचार पनि राख्ने गरेको छ । सन् २०१४ मा रुसको सोचीमा भएको शीतकालीन ओलम्पिकका दौरान गुगलले डुडल मार्फत रुसको समलैंगिकता विरोधी कानूनको विरोध गरेको थियो ।
रेयानकै मगजको सिर्जनाको रुपमा रहेको उक्त डुडलमा एक इनद्रेणीको सहायताले यो सन्देश दिन खोजिएको थियो की दुनियाका सबै मानिस बराबर हुन् र उनीहरुमा भेदभाव गर्न पाइँदेन ।
