अन्धभक्तिः राजनीतिमा गरे दल र नेता, धर्ममा गरे सन्तमहन्त र विकासमा गरे सामाजिक तथा भौगोलिक वातावरण तुहिन शुरु हुन्छ । परिवारमा अन्धभक्ति (वा माया) भए व्यवहार तुहिन्छ । शिक्षालयमा अन्धभक्ति भए विद्या तुहिन्छ । कार्यालयमा अन्धभक्ति बढे अनुशासन तुहिन्छ । अनि खानमा अन्धभक्ति भए शरीर नै तुहिन्छ । यति हुँदाहुँदै पनि सबै अन्धभक्तहरु र अन्धभक्तिलाई पेसा बनाउनेहरु विवादमा पर्दा फसाइएकै कुरा रट्ने गर्दछन् । सन्त हुन चाहिने सामान्य शर्तको पालना नभएको अवस्थामा र कसैको विगत नखोतली विश्वास गर्नेहरु मूर्ख बनाइँदा रहेछन् । गुलाबको फूलमा अत्तर हाल्न पर्दैन र बेगमबेलीमा अत्तर हाल्नुको अर्थ पनि हुँदैन । जीवन गुर्जाने सजिलो उपाय, गैर कानुनी धन्दा लुकाउने गतिलो माध्यम र असफलताको पाटो लुकाउने सहज वृत्ति हुँदै गएको छ धर्म । धर्म यस्ताहरुबाट दिन प्रतिदिन प्रताडित हुँदै गइरहेछ । के गर्दा को बाबा हुन्छ ? को सिद्ध हुन्छ हुन्छ, को जगद्गुरु हुन्छ ? को शंकराचार्य हुन्छ ? भन्ने कुरा पनि नबुझ्ने अन्ध अनुयायी भएपछि यस्ता प्रवृत्ति बाक्लिने नै भए ।