ठेलामठेल, हल्ला र भागदौडको भिड,
कहिल्यै नसुत्ने यो ब्यस्त सहर
कोरोनाको आक्रान्तले चुपचाप छ अचेल
गगनचुम्बी कंक्रिटको सुनसान यो सहर
क्रुर कोरोनाको बिगबिगीमा
बाह्य पदचाप सुनिँदैन आजभोलि
चार दिवारभित्र बन्दी जीवन बाँच्न विवश छ
फगत बॉचेको नौटंकी गर्दै
पलपल मर्नुपर्ने
यो कहरको जिन्दगी !
बाहिर कोरोनाको भय,
भित्र अनेक छटपटी र चिन्ता
अनगिन्ती दिन,महिना कुर्दै
अनिश्चित भविष्य बोकेर
बाँच्नैपर्ने जिन्दगी
भोलि उदाउने सुन्दर बिहानीको आशामा !
हिड्दै गर्दा एकाएक रोकिएका पाइलाहरुले
थाह छैन फेरि फेरि
आफ्नो गन्त्व्य भेट्ने हो या होइन
त्यसैले,
बॉकी जिन्दगी कहरमै सही
सुरक्षित बाँचौं,
स्वस्थ बाँचौं,
घरभित्रै बसेर बाँचौं