यी सत्तारुढ नेपाल कम्युनिस्ट पार्टी का प्रथम अध्यक्ष एब पार्टीका सर्बोच्च कमाण्डर प्रचण्ड र दितिय अध्यक्ष तथा प्रथानमन्त्रि ओली बाझेको नाटक गर्छन, यो मिलेर देश ले के पायो हेरौ बिगत का २० सौ बर्ष त्यसै खेर गयो , यी फुटेर पनि देशले केहि गुमाउने वाला छैन । मात्र नेकपा को मासिक ८-१० अरब रुपया को कमाइ जो भ्रष्ट्राचारको रकम बाट प्राप्त हुन्छ गुम्ने हो । केहि नलागेर साउदीअरब मा मुदिरको बन्धक जिवन बिताई रहेछु मासिक ३० हज्जार जागिर को लोभमा बिगत ५ बर्ष यता । काठमान्डू मा एमाले कै साथी को मेन =पावर लाइ ३ लाख बुझाएर आइयो साउदी अरब । मलाइ राजतन्त्र फालेपछि पक्कै देशमा तरक्की हुन्छ, आफ्नै देशमा गरिखान पाइन्छ जस्तो लाग्दथ्यो र केहि बर्ष माओबादी आद्नोलन पनि लगियो । त्यस भन्दा पहिले २०४६ साल पछि एमाले जनबर्गीय मा धेरै बर्ष निसुलक खेताला भएर भोकै खटियो /लागियो । बिद्यार्थी कालमा म पनि कमन्युष्ट थिए लागेको थिए अनेरास्वबियु मा , ।। त्यो बेला अखिल पाचौ र अखिल छौठो भन्ने थिए पंचायत कालमा - प्राय आधासरो क्याम्पस मा चुनाव जित्थथे । उनीहरु को भाषणमा प्रमुख गालि का पात्र भनेका बिपी कोइराला नै हुन्थे । यो भारतीय दलाल लेन्डुपे हो , यो संग साबधान हुनु पर्छ, यसले नेपाल बेच्छ । कोशी बेच्यो , गण्डकी बेच्यो अब यसले नेपाल बेच्छ । अनि राष्ट्रबादी स्वतन्त्र बिधार्थी मण्डल भन्ने अर्को बिद्यार्थी संगठन थियो दामोदर सम्सेर ले चलाएको - तिनीहरु ले पनि जसरी अखिल ले गालि गर्थे बिपी लाइ त्यसै गरि गाली गर्थे तर एक जना कमन्युष्ट नेता लाइ गालि गरेको सुनिएन । पछि थपिए बाबुराम - मोटो "श " को मशाल पार्टीको को उनको काम पनि बिपी लाइ भारतीय दलाल भन्ने नै थियो "पृष्ठभुमि" भन्ने पत्रिका मा छापिन्थ्यो । "मुल्यांकन " , "दृष्ट्रि ", "छलफल ", "समिक्षा ", "मात्री भुमि ", साप्ताहिक मंच " आदि पत्रिका को टार्गेट बिपी नै थिए । २०३६ सालमा जनमत सङ्ग्रह भयो तर अखिल पाचौ छैठो , जनमोर्चा , मशाल आदि सबैले जनमत सङ्ग्रह धोखा हो भनेर बहिस्कार गरे । मात्र मनमोहन अधिकारि,सिध्धिलाल सिंह, तुलसी लाल का साना कमन्युष्ठ पार्टी र काङ्ग्रेस को पहलमा बहुदल ले जितेको हो तर बक्सा परिबर्तन गरेर हाराए जनमत सङ्ग्रहमा । रे पनि ४५% जति भोट ल्याएको थियो प्रजातन्त्र बादी बहुदलबादी ले । अहिले बल्ल चिनियो नेपाल का असली हुँ भन्ने कमन्युष्ट को असली अनुहार !! चीन संग सिमा बिबाद छैन अरे , भारत संग पनि एक दुइ ठाउमा छ अरे नत्र आदि आदि । "भारतीय रअ को प्र्क्सीवार (२०५२ -२०६४ ) जसलाई नेकपा ले 'महान जनयुध्य " भन्छ ; रअ प्रमुखले आफु भन्दा जुनियर कर्मचारी लाइ हप्काए जसरी रात भर रात भर हप्कौउन्छ प्रधानमन्त्रि लाइ, कालापानी सहितको नक्सा को लोगो र पाठ्य पुस्तक नफेर्ने निर्णय हुन्छ , पानिजाहाज चलाउन कर्णाली, गण्डकीमा बाँध बाध्नने निर्णय हुन्छ , चिनिया ठेकदार लाइ सबै काम डलरमा दिइन्छ, राम्रा नाफा कमाउन सकिने जलबिधुत जति नेपाली लाइ लगानी गर्न नदिएर चीन र भारत लाइ दिइन्छ - अनि भन्छन नाकाबन्दी को समय मा बिरोध गरेर "राष्ट्रबादी को पगरी मोदी ज्यु बाट पाएका " सरकार ले अर्ग्रगमन को छलांग हाने को हान्यै छन - चीन र भारत नेकपा संग थुरुरुरुर्रु !! अब अहिले भएको देश मा भ्रष्ट्राचार , बिदेशी को चलखेल, कुसासन ले नेपाल नरहने देखेर नै राजतन्त्र को समर्थन गरिएको हो । कमसेकम राजा ले देश बचाऊछन र बिदेशी को यतिसारो नाङ्गो नाच त हुदैन भनेर नै हो । बिगतमा राजा को पालामा राजा को ठुलो इज्जत थियो, बेलायत , अमेरिका, जापान, युरोप का ससद मा राजा ले भासन गर्थे, वान -टु वान बार्ता गर्थे अमेरिकी राष्ट्रपति , बेलायती प्रधानमन्त्रि रानी संग, युरोप का राष्ट्राध्यक्ष सन्, कडा कानुन पालाना थियो देशमा , भ्रष्ट्राचार अलि -अलि मात्र थियो अहिले को जस्तो खर्ब - खर्ब रुपया को भ्रष्ट्राचार थिएन , बिकास भएको थियो अलि अलि भए पनि , अहिले जस्तो ठप्प त् थिएन । त्यसैले अब लागियो २०४७ साल कै संबिधान र राजा ठिक भन्न । भारतीय एजेण्डा संघिया , गणतन्त्र, धर्म निरिपेक्षता , र समग्र २०७२ सालको संबिधान खारेजि गर्न ।