‘नेपाली फिल्मलाई माया गरौं, साउथसँगको लडाइँ जितिन्छ’

१७ चैत, काठमाडौं । झरना थापा अभिनेत्री मात्रै होइन, निर्देशकको भूमिकामा पनि खरो उत्रिसकेकी छन् । उनले निर्देशन गरेको पछिल्लो फिल्म ‘ए मेरो हजुर ४’ वैशाख १ गते रिलिजको तयारीमा छ ।

फिल्म रिलिजको व्यवस्थापन गर्नमै अहिले झरना व्यस्त बनिरहेकी छन् । कोरोना महामारीपछि लयमा फर्किन फिल्म क्षेत्रले गरिरहेको संघर्ष र दक्षिण भारतीय (साउथ) फिल्मको बढ्दो प्रभावका बीच ‘ए मेरो हजुर ४’को चौथो सिक्वेल प्रदर्शनमा आउँदैछ । यिनै विषयमा केन्द्रित रहेर अभिनेत्री थापासँग अनलाइनखबरकर्मी विष्णु शर्माले गरेको कुराकानीको सम्पादित अंश :

विषयवस्तु र निर्देशकीय पक्षमा अघिल्ला संस्करणभन्दा ‘ए मेरो हजुर ४’ कुन अर्थमा भिन्न छ ?

सबैले सहजै अनुमान लगाउन सक्नुहुन्छ कि ए मेरो हजुर प्रेमकथामा आधारित फिल्म हो । अहिलेको पुस्ताले प्रेमलाई बुझ्ने तरीकाबारे फिल्म बनाइएको हो । एकछिनमा लभ पर्ने र एकछिनमै छुट्ने, सानो कुरामा रिसाउने र सानो कुरामा चित्त दुखाउने टाइपको ।

अहिलेको प्रेम दिगो देखिंदैन । अहिलेका बच्चामा संयमताको कमी हो कि ? यिनै कुरामा नै मैले फिल्मलाई केन्द्रित गरेकी छु । अहिलेको पुस्ताको प्रेममै आधारित भन्न मिल्छ । केही मात्रामा भएपनि आफ्नो मौलिकता र संस्कृतिलाई दर्शाउन मैले पाटनको नेवारी समुदायको संस्कार र संस्कृतिलाई चित्रण गरेकी छु । अहिलेका दर्शक धेरै बुझ्ने हुनाले कन्टेन्ट कस्तो छ भनेर उहाँहरुले पक्कै बुझ्नुभएको होला ।

तन्नेरी प्रेमकथासँग वयस्क दर्शकले कसरी अपनत्व महसुस गर्लान् ?

उहाँहरुले पनि बुझ्नुहुन्छ । उहाँहरुका पनि छोराछोरी छन् । आफ्नो छोराछोरीले यस्तो गर्नुपर्छ र यसरी हिंड्नुपर्दो रहेछ भनेर बच्चालाई बुझ्न मेहनत गर्नुहुन्छ । बाबुछोरीको माया, बाबुछोराको माया र झगडाजस्ता कुरालाई मज्जाले महसुस गर्न सक्नुहुन्छ ।

चौथो सिक्वेलमा अनमोल र सुहानाको अभिनयमा कत्तिको परिपक्वता आएको महसुस गर्नुभएको छ ?

दुवै जनाले मेहनत गरेको देखिन्छ । निर्देशकको रुपमा भन्दा म उनीहरुको कामप्रति खुसी छु । सामाजिक सञ्जालमा कमेन्ट पढ्दा पनि दर्शकले अनमोल र सुहानाको प्रशंसा गरेको पाएको छु । नाच्न पनि सक्ने भएका छन् । मेरा साथीहरुले पनि अभिनयको तारिफ गर्नुभएको छ, देखिन्छ पनि ।

शिव रेग्मीको पालादेखि नै सुरु भएको ‘ए मेरो हजुर’को ‘लिगेसी’को कुन पक्षलाई निरन्तरता दिनुभएको छ ? अघिल्ला फिल्मभन्दा यसमा कुन पक्षमा सुधार आएको छ ?

पहिलो भागमा शिव रेग्मी दाइले म र श्रीकृष्ण दाइ (स्वर्गीय श्रीकृष्ण श्रेष्ठ)लाई एउटा फ्रेममा उतारेर प्रेम र ट्रयाजेडीमा बाँध्नुभयो, त्यो कुरालाई मैले अहिलेसम्म पनि निरन्तरता दिएकी छु । चौथो सिक्वेलमा पनि गहिरो प्रेमकथा, प्रेम कस्तो हुनुपर्छ भन्ने कथावस्तु छ । साथै, सुधार गर्नुपर्ने पक्षमा प्राविधिक पक्षदेखि निर्माणसम्म छन् । दुईतीन सहायकको भरमा हाम्रो दिमागले जति भ्याउँछ, त्यहीअनुसार काम गरेका हुन्छौं । धेरै कुराहरु सुधारेकी छु ।

केटी मान्छे भएर पनि गाली खाने, केटी मान्छे भएर पनि जे पायो त्यही बोल्ने भन्ने जस्ता कुरा आएका थिए । तर उहाँहरुले भन्नुभयो भनेर मलाई दुःख त लाग्दैन । कथाअनुसार नै मैले होस्टेलमा बसेका केटीहरु कसरी बोल्छन् भन्ने कुरालाई देखाएकी छु । तर पनि उहाँहरुले भनेअनुसार अझै धेरै भएछ कि । शब्द अलि कम गर्नुपर्ने थियो कि भनेर ती कुराहरु ‘ए मेरो हजुर ४’ मा देख्न सक्नुहुन्न । कथा चाहिं उस्तै छ । निर्देशकीय र प्राविधिक पक्षमा सुधारेको छु ।

फिल्म प्रदर्शनलाई लिएर धेरै चुनौती पनि देखिएका छन् । यी चुनौतीका बीच ‘ए मेरो हजुर ४’ अब्बल सावित होला ?

मैले २५ वर्षदेखि भोगेको अनुभवलाई हेर्दा मैले जुन निर्णय गरेको छु, ठीक छ भन्ने लाग्छ । रिलिजको समयमा आएर यस्ता अवरोध धेरै भोगेको छु । मेरो मात्र होइन, यो अधिकांश निर्माताको पीडा हो । जब रिलिजको बेला आउँछ, बाधा अड्चन आउँछन्, भनेजति शो नपाउने, कहिले कुन फिल्म आउने, कहिले नेपाली फिल्म जुध्ने, सो घट्नेजस्ता कुराले जहिल्यै हामीलाई तनाव दिएको अवस्था छ । जहिले पनि एउटा नियम बनाएर त्यो कुरालाई फलो गरेर अघि बढ्नुपर्छ । रुल्स बनाउने तर फलो नगर्ने समस्या हामीकहाँ भएको छ । पहिलेदेखिकै दुःखद् कुरा हो यो ।

हामी प्रणाली बसाएर जानै सकेका छैनौं । रिलिजको समयमा आएर जहिले पनि निर्माता-निर्देशकको दिमाग खराब भइरहेको हुन्छ । ए मेरो हजुर ३ को समयमा पनि यस्तै अवस्था थियो । हामी नै दुई-तीनवटा नेपाली फिल्मसँग जुधेका थियौं । अंग्रेजी फिल्म आइराखेको छ, कलंक भन्ने हिन्दी फिल्म पनि थियो । त्यस्तो अवस्थामा पनि फिल्म लगाउनै बाध्य भएका थियौं । त्यतिबेला पनि दर्शकको भरोसा भन्दै छाड्दियौं ।

अहिले पनि हामीले रिलिज मिति पहिल्यै तोकेका थियौं । म केजीएफ (साउथ फिल्म ‘केजीएफ च्याप्टर २’)माथि आएको होइन नि त । मैले डेट घोषणा गरेपछि केजीएफ आएको हो । मेरो सल्लाहकार पनि कमजोर भएको हो कि दर्शक पनि डराउनुभएको हो कि, मैले बुझ्नै सकेको छैन । सबैजनाले केजीएफसँग किन जुधाएको भनेर भन्नुहुन्छ । भाग्नुपर्छ भनेर सल्लाह पनि दिने र उहाँहरुले कमेन्ट पनि त्यस्तो गर्ने । वास्तवमा ए मेरो हजुरले पहिल्यै तोकिसकेको डेट हो ।

दोस्रो कुरा, दर्शकहरु सकारात्मक हुनुहुन्छ । ५ प्रतिशतले मात्रै भाग भनेर जेसुकै लेखिरहनुभएको हुन्छ, बाँकी ९५ प्रतिशतले त सपोर्ट नै गरिरहनुभएको छ । हामीलाई सपोर्ट गरेपनि नगरेपनि मलाई केही छैन । मलाई के कुरामा विश्वास छ भने २५ वर्षसम्म दर्शकले जति माया दिएर कलाकार, निर्माता र निर्देशक बनाइदिनुभएको छ त्यो शक्ति त उहाँहरुले दिनुभएको हो नि मलाई । उहाँहरुले नस्वीकारेको भए त म निर्देशक हुँदिनथें र ए मेरो हजुर २ बनाउँदा नै म किकआउट हुनेथिएँ ।

म नयाँ वर्षमै फिल्म लगाउँछु । डराउनेवाला छैन । भगवान् भरोसाअनुसार नै अघि बढ्नेछु । जे हुन्छ राम्रोको लागि हुन्छ भनेर म अघि बढेको छु । २ र ३ मा जे भयो, ४ मा आएर पनि त्यही अवस्था आइरहेको छ ।

अब केही समय ‘ए मेरो हजुर’लाई रोकेर, नयाँ फिल्म ‘भागवत गीता’ बनाउन लाग्नुभएको हो ?

ए मेरो हजुर २ गरिसकेपछि मैले भागवत गीता नै ल्याउँछु भनेर घोषणा गरेकी थिएँ । दर्शकले ए मेरो हजुर ३ ल्याउनु भनेर भन्नुभयो । मिडिया, सल्लाहार, निर्माता र वितरकबाट पनि सोही अनुसार सुझाव आयो । हलिउड र बलिउडमा पनि यस्तै ट्रेन्ड आइरहेको छ भने हामी किन अर्कोमा जाने भन्ने कुरा भयो । ट्रेण्डलाई फलो गर्न सबैले सल्लाह दिएपछि मैले ए मेरो हजुर ४ बनाएँ । अब चाहिं मैले प्रोजेक्ट चेन्ज हुनुपर्छ भन्ने लागेर भागवत गीता बनाउने तयारी गरेको छु । यो फिल्मको भदौबाट छायांकन सुरु गर्ने योजना छ । अहिलेसम्म कलाकार फाइनल गरिएको छैन ।

दक्षिण भारतीयलगायत विदेशी फिल्मका कारण नेपाली फिल्ममा बढेको चुनौतीलाई कम गर्न के गर्नुपर्ला ?

पाँच-सात वर्षअघिसम्म साउथ मुभीभन्दा हामी नाक खुम्च्याउँथ्यौं । डड्याङडुडुङ, हाहाहुहु, उडेको र गुडेको देख्दा हामी हाँस्थ्यौं । तर साउथका दर्शक यति सपोर्टिभ भइदिए कि उनीहरुले आफ्ना फिल्मलाई गरेको सपोर्ट देख्दा मुम्बईको फिल्म पनि चल्न छाडे । जस्तोसुकै भीएफएक्स होस्, हेर्न मन नलाग्ने र हाँसोलाग्दा दृश्य भएपनि दर्शकले उनीहरुलाई सपोर्ट गरे, सम्मान दिए ।

आज आएर उनीहरुले ९०० करोडको फिल्म बनाउन सफल भए । बलिउडलाई पनि हल्लाए । बलिउडलाई पनि सोच्न बाध्य बनाइदिए उनीहरुले । जबसम्म हामीलाई हाम्रो दर्शकको साथ मिल्छ, तबसम्म डराउनुपर्दैन । मुख्य कुरा यही नै हो । कतिपय कुरामा कमीकमजोरी छ म मान्छु । हामीले अझैपनि धेरै कुरामा सुधार ल्याउनुपर्छ । तर काम गर्दै जाँदा जान्ने कुरा हो । पढ्दै गएपछि पढिने कुरा हो अनि बल्ल पास भइन्छ । तर यहाँ एकैचोटि रिजल्ट खोजिएको छ ।

हामी बलिउड र हलिउडजस्तो मेकर होइन । हामीसँग पर्याप्त बजेट छैन । हामीसँग पनि धेरै ट्यालेन्ट कलाकार, निर्देशक र कथाकार छन् । तर यहाँ बजेट र बजारको कुरा आउँछ । बजार र पैसाको कुरा हुन्थ्यो भने हामी पनि उहाँहरुसँग प्रतिस्पर्धा गर्न सक्थ्यौं । तर पनि दुई करोडमा हामीले राम्रो फिल्म दिने प्रयास त गरेका छौं नि ।

केही दर्शकले नेपाली फिल्म राम्रो बन्दैन भनेर गुनासो गर्नुहुन्छ । एउटै कथा र त्यही हिमाल भन्नुहुन्छ । त्यसरी नेगेटिभ नभइदिनुस् । अहिले भर्खरै लागेको साउथ मुभी ‘आरआरआर’मा पनि तपाईंले के देख्न सक्नुहुन्छ ? भीएफएक्सका काल्पनिक दृश्यबाहेक अन्य कथा विषयवस्तु त त्यही हो । दुःख पाएको हुन्छ, हिरो डन हुन्छ, एक फाइट हान्छ, सय जना उड्छन्, राम बनेर धनुषवाण चलाउँछ । यी कुराहरु त कुनै नयाँ होइनन् नि । प्रस्तुति नयाँ हो । मेहनत नयाँ हो ।

हाम्रो प्रस्तुतीकरण पनि नयाँ छ र हामीलाई पनि दर्शकले साथ दिन जरुरी छ । फिल्मकर्मी पनि एकजुट भएर अघि बढ्न जरुरी छ ।