आँसुको कर्नाली

प्रिय कर्नाली !

नदीहरूमा

अरू कुनै पुगेका छैनन्

निःसन्देह

तिमीजति पर !

तिमीजस्तै अर्को कर्नाली

कहाँबाट आयो ?

ए दुनियाँ !

कताबाट आयो—

दोस्रो कर्नाली ?

कुतूहल थाम्न नसकी

सडकमा दगुर्दा–दगुर्दै

एक्कासि स्तब्ध भएँ म

जब देखें—

शहीदगेटमा

यो शहरका चोकचोकमा

तपतप आँसु झारिरहेका रहेछन्

शहीदका सालिकहरू !

तिमीभन्दा लामो कर्नाली

अर्को कर्नाली

बगिरहेको रहेछ मेरै छेउछाउ

मजस्तालाई निरन्तर भत्काउँदै ।

(हालै प्रकाशित कवितासङ्ग्रह ‘अर्को कर्नाली’ बाट)