बस्न त बस्दैन तर जानुभएको पनि त छैन अझै ! ५० को दशकको वामदेवको हालत घरीघरी सम्झिनु हुँदोहोला । तपॉई पार्टीमै बसेर न एमालेलाई फाईदा छ, न देशलाई न त तपॉईलाई किनकि गुट रहिरहेमा फुट सँधै भईरहनेछ र पार्टीको भागबण्डाको झगडाको मूल्य देशले चुकाउनु पर्नेछ घरीघरी।आफू महासचिव हुँदा सीपी मैनालीलाई कसरी निकाल्नुभयो, त्यो सम्झिनुहुन्छ अझै? पार्टी त सीपी ले पनि बनाएको थियो त तपॉईभन्दा धेरै अघिदेखिनै। आफ्ना २२ कार्यकर्ता लिनुहोस् र आफ्नो बाटो लाग्नुहोस्। छविलाल र शेरेले त पार्टी बिभाजनलाई अध्यादेश ल्याईदिन्छु भनेकै छन् त! ओलीले त्यही अध्यादेश ल्याएर जसपा फुटाउन खोज्यो, प्रतिगामी भनियो, तपॉईहरू अग्रगामी त्यो ल्याएपनि। महाधिवेशनले चुनेको अध्यक्षको राजीनामा २२ जनाले वक्तब्य मार्फत मागेर झर्दैन, स्थायी कमिटीमा जानुस् र त्यहॉ टेवल गर्नुस् यो कुरो, त्यति त याद हुनु पर्नेहो।अध्यक्ष बन्ने भए महाधिवेशनमा उठेर भोट गिन्तीमा जितेर हुनुहोला यसरी घुर्की लगाएर होईन, शुभकामना छ। यिनका भागवण्डाको नखरा चलेर देश बन्धकी बनिसक्यो। वाहियातीहरू।

Please leave. You will not be missed.

I can't forget Mr. Nepal because of nepotism and favoritism he encouraged at the Ministry of Finance while he was in power. His brother -in-law used to work at the Ministry of Finance, and got all opportunities that only people with high political network can dream of (working for World Bank and UN organizations in the US while he was undersecretry at the Ministry of Finance). Now, Mr. Nepal couldn't have these because of Mr. Oli, who I am not fan of either. Because of the politicians like them, we are loosing talented civil staff.

माधव कुमार नेपाल ज्यूले सहि कुरा गर्नु भयो । पागल ओली जस्तो घृर्णाको पात्र भएर गतिहारा मात्रै बस्छ । जो उद्धारण पागल ओली नै हो ।

नया बिभिसन को अवतार