+
+
कविता :

निराश लाशहरु

प्रकाश श्रीमल प्रकाश श्रीमल
२०७९ पुष ५ गते १६:३६

एउटा लाश चिच्याउँछे मध्यरातमा

र न्याय माग्छे

चियाउँछे सबै जेलका कैदी र हिरासतका थुनुवाहरुलाई

देख्दिनँ आफ्नो हत्यारा

अनि उ फेरि मर्छे ।

पोस्टमार्टममा मृत्युको कारण देखिन्छ न्याय नपाएको ।

आजकल मेरो देशमा धेरै लाश निराश छन् ।

कानुनका दफा–उपदफा सबै वनवास छन् ।

……..

नजन्मिएका छोरीहरु चिच्याउँछन्, मर्नु परेको आक्रोशमा

आफ्नै वा को विरुद्ध उजुरी दिन जान्छे प्रहरीकोमा

तर आफ्नै बा जेल जाने डरले

उ फेरि मर्छे ।

स्वर्गमा धेरै भर्खरै फर्किएका गुराँस छन्

आजकल मेरो देशमा धेरै लाश निराश छन् ।

प्रकाश श्रीमल

……..

एउटा लाश अपुग दाइजो लिएर आफ्नो ससुराल गई

मिति :  आफ्नै श्रीमानको नयाँ बिहेको दिन

स्थान : आफैंलाई जलाएको कोठा

नयाँ टिभी, नयाँ दराज, नयाँ घडी, मोटरसाइकल नयाँ, दुलही नयाँ, सबै

नयाँ

तर नयाँ सधैं नयाँ हुँदैन ।

उ नयाँ बेहुली आफ्नी जीवित सौतालाई अलिक पुरानी भए पछि नयाँ

लाशको निम्तो दिएर गई ।

कारण खोज्नु छ, किन पीडितहरु रुन्छन्, पीडकहरु

हाँस्छन्

आजकल मेरो देशमा धेरै लाश निराश छन् ।

……..

त्यो घुरेर हेर्ने अंकलको बारेमा बेलैमा आमालाई भन्न पाएको भए ।

त्यो संवेदनशील अंगमा छुने शिक्षकको विषयमा प्रहरीलाई उजुर गर्न

पाएको भए

उनी जिउँदै हुन्थिन् ।

उमेर : चौध वर्ष हुन्थिन्

त्यो जेलमा हुन्थ्यो ।

कटु सत्य, न्याय सबै अन्यायको दास छन्

आजकल मेरो देशमा धेरै लाश निराश छन्

यो खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
Khusi chhu

खुसी

Dukhi chhu

दुःखी

Achammit chhu

अचम्मित

Utsahit Chhu

उत्साहित

Akroshit Chhu

आक्रोशित

प्रतिक्रिया

भर्खरै पुराना लोकप्रिय
Hot Properties
Advertisment

धेरै कमेन्ट गरिएका

छुटाउनुभयो कि ?