विश्वभरका भित्ताहरुमा
अप्रकाशित एउटा नयाँ क्यालेन्डर छ
सबैको एकैखाले दिनचर्याहरु छन्
न ‘अलार्म’ लगाउनु छ झिसमिसेमा
न त कुनै पुरुषलाई दारी काट्नु छ
न कुनै महिलालाई गर्नु छ ‘मेकअप’ हतार हतार
न त ‘नोटप्याडमा’ ‘रिमाइन्डर सेट’ गर्नु छ
न कुद्नु छ रेलस्टेसनका साइरेनसँगै बिजुलीको गतिमा
न शुक्रबार पर्खनु छ ‘गुडफ्राइडे’ मनाउन
न त शनिबार कामको चाङ र घुमघाम छ
न आउँछ आइतबार ‘विक्लि प्लान’ बोकेर
न कुनै म्यानेजरलाई ‘टारगेट मिट’ गर्ने प्रेसर छ
न ह्वाइट बोर्डमा कोर्नु छ ‘वर्क प्लान’
न गर्नु छ साप्ताहिक समिक्षा बैठक ।
बल्ल आजकल
मानव जस्ता लाग्ने ‘मेकानिकल रोबर्टहरु’
मान्छेमा परिणत भएका छन्
ब्यस्तताले ‘हाई गर्न’ र कन्याउन पनि नभ्याउनेहरु
सजिलोसँग सास फेरिरहेछन्
सुत्न भ्याइएन भन्नेहरुलाई पनि
निद्रा देखि वाक्क लागेको छ
‘रेस्ट’ गर्न पाइएन भन्नेहरु
‘टाईम वेस्ट’ भन्दै दिक्क भएका छन्
बिदा मिलेन भनेर बिद्रोह गर्नेहरु
‘अनपेड हलिडे’ जस्तै बिदा भारी भएको छ
‘होमवर्कको ह्याङओभर’बाट बल्ल
ब्युँझेका छन् बचेराहरु
सारा सिस्टम गोलमाल छ
हो, यतिबेला भूगोल भद्रगोल छ ।
बकिङ्गमदेखि बालुवाटारसम्म
न्युयोर्कदेखि न्युरोडसम्म
पेरिसदेखि प्योनयाङसम्म
लन्डनदेखि लिस्बनसम्म
म्याड्रिडदेखि मस्कोसम्म
सिनेटदेखि सिंहदरबारसम्म
एउटै एजेन्डा छ
‘कोविड-१९’ ।
ट्रम्पदेखि टोपबहादुरसम्म
मार्केलदेखि मोदीसम्म
किमदेखि केपीसम्म
अलिबाबादेखि आलेसम्म
पिङदेखि थिङसम्म
सबैको एउटै नारा छ
‘आइसोलेसन’ ।
न कालो, न गोरो
न नर्थन, न साउदर्न
न युरोपेली, न एसिएन
न अमेरकन, न अफ्रिकन
एउटै थिम छ
‘सोसल डिस्ट्यान्सिङ’ ।
न मुस्लिम, न हिन्दु
न इसाई, न बुद्धिष्ट
न जैन, न सिख
सबैको समान धर्म छ
‘बाँच र बचाऊँ’ ।
या डेमोक्रयाट, या रिपब्लिक
या सोसलिस्ट, या क्यापिटलिस्ट
या जि एट, या जी ट्वान्टी
सबैको साझा ‘मेनिफेस्टो’ छ
‘सेल्फ क्वारेन्टाइन’ ।
हिजो मान्छेले
बिज्ञानको अस्त्रले
पृथ्वीको परिधान खोस्दै गयो
आज प्रकृतिले
जिवाणुको सशस्त्रले
मान्छेलाई परास्त गर्दै छ
सायद मान्छेले बिर्सेको थियो
आफैंबाट प्रतिपादित सिद्धान्त-
”एभ्री एक्सन ह्याज इक्वल एन्ड अपोजिट रिएक्सन”
