एक्लिएको मन

दोबाटोमा साथ छुटेपछि

एक्लिएको उसको मन

अझै पनि एक्लिएको एक्लिएकै छ

झिलीमिली बजारमा उसले

रंगहरु नदेखेको होइन

झमक्क साँझ पर्दा नपर्दै बज्ने

मधुर भाकाहरु नसुनेको होइन

उसका लागि ती सबै अर्थहीन छन्

नाच्न, गाउन र रमाउन

बिर्सिएको उसले

अझै पनि बिर्सिएको बिर्सिएकै छ

पूर्णबाट पूर्ण घटाउँदा पूर्ण नै हुन्छ

संसारमा कुनै प्राणी आधा हुँदैन

मन चंख गर्न कुनै पनि बाधा हुँदैन

भन्नु मात्र त रहेछ आखिर

चर्किएको उसको छाती

अझै पनि चर्किएको चर्किएकै छ

घोचिरहन्छन् उसलार्इ

सिरुपाते, लज्जावती र गुलाफका

काँडाहरुले पनि पलपल

घाँटीसम्म अड्किएको उसको बह

अझै पनि अड्किएको अड्किएकै छ

मानिस मानिसवीच उचनीच हुँदैन

मन मिलेपछि प्रेम क्षीण हुँदैन

भन्नु मात्र त रहेछ आखिर

तुँवालोले ढाकिएको उसको आकाश

अझै पनि ढाकिएको ढाकिएकै छ

अम्ल वर्षा हुन्छ अन्धाधुन्ध

मनबारीमा कुनै बीज उम्रन्न

आफैंसँग टाढिएको उसको मन

अझै पनि टाढिएको टाढिएकै छ

उसलार्इ बोक्ने गाडी धेरै दौडिसकेछ

अलपत्र छाडिएको उसको मन

अझै पनि छाडिएको छाडिएकै छ

संसारभर पूरै कहिल्यै रात हुँदैन

भाग्य र भविष्य सबै जन्मजात हुँदैन

भन्नु मात्र त रहेछ आखिर

अप्राप्तिले छड्किएको उसको मन

अझै पनि छड्किएको छड्किएकै छ

भेरीले पक्कै बिर्सन्न होला

भीरले पनि बिर्सन्न होला

क्रूर भीडद्वारा लखेटिएको उसको मन

अझै पनि लखेटिएको लखेटिएकै छ

रीत, खोला, पहाड र समयले

बेग्लिएको उसको मन

अझै पनि बेग्लिएको बेग्लिएकै छ

अझै पनि एक्लिएको एक्लिएकै छ ।।