कहाँ लेख्न सक्नु र यो धर्तीको बयान
एकदुई जन्मले आँक्नै असम्भव छ
यहाँका बान्की र बनावट
नारद हो र
एउटा नारायणको महिमा गाउन एकतारे भए पुग्ने
यहाँ त सयतारेले हजारौं भाका रचेर
हजारौं–हजार गीत पो गाउनु छ !
जब बादल हानिँदै पर्वत शृंखलाहरूमा टकराउँछ
ती असंख्य प्रवाहहरूको सङ्गीत भरौं कि
तिनै बादलहरू मूल भै निस्केको विज्ञान पर्गेलौं
कि मूल वरिपरि फुलेका सभ्यताको इतिहास लेखौं !
कुवाका ठट्यौलीहरू के लेखौं भन्छु
घुरका न्यानोपनले मस्त लठ्याउन थाल्छन्
मिथिलातिरका कलामा जब डुब्न खोज्छु
ठाँटीका ढाँचा दङ्गदास पार्न आइहाल्छन्
गुफाभित्रका रहस्य खोतल्नै त कहाँ छ कहाँ
मन्दिर,मस्जिद र देवलका ज्ञानहरु कहिले बुझौं
एउटा बुद्ध थाहा पाउँदा संसार चकित छ
दर्जनौं आदिबुद्ध उजगार गरेर कहिले सकौं !
ती शान्त पोखरी र गहिरा इनारहरूको
तकनिकि त यसो लेखौंला
लोक्ताहरुले कागज बनाएको शीप पनि बुझौंला
डण्डीबियो, गिर अनि बाघचालका आविष्कार कहाँ पाउँ
ढुङ्गे बारीमै लहलह फलाउने ती
ज्ञान–गाथा खोजेर कहिले सकौं ?
गन्न सकिएला बरु वर्षादका थोपा अनि आकाशका तारा
तर सकिँदैन आँक्न यी बान्की र बनावट सारा
प्रयत्न अवश्य गरिरहुँला जुनी–जुनीसम्म
नेपाली भएर दिइरह्यौ भने यहीँ जन्म ।
