तिमीले छाडेर गएदेखि
अहिलेसम्म
मैले तानेका चुरोटका ठुटाहरू जोड्ने हो भने
तिनै चुरोटका ठुटाहरूमा पाइला टेकेर
पुग्न सकिन्छ कोटेश्वरदेखि कर्णालीसम्म ।
तिमीले छाडेर गएदेखि
अहिलेसम्म
मैले पिएका रक्सीका बोतलहरूको चाङ लगाउने हो भने
तिनै रक्सीका बोतलहरूलाई भर्याङ बनाएर
पुग्न सकिन्छ सगरमाथाको आधार शिविरदेखि चुचुरोसम्म ।
तिमी छाडेर गएदेखि
अहिलेसम्म
मैले फिटेका तासका पत्ताहरूको खात लगाउने हो भने
तिनै तासका गड्डीहरूभित्रका राजारानी बिरासित
बन्न सक्छ एउटा विशाल तासदरबार ।
तिमीले छाडेर गएदेखि
अहिलेसम्म
मैले भोगेका यो देशका नेताहरूको भ्रष्ट अनुहार हेर्ने भने
तिनै कुरूप अनुहार टेकेर पुग्न सकिन्छ
काठमाडौंदेखि दिल्लीसम्म ।
९० सालको नागरिकता बोकेर
यही नेपाली माटोमा
अहिलेसम्म तिमी फर्कने दिन कुरिरहेको छु
तिमी फर्कन्छ्यौ या फर्कन्नौ त्यो त मलाई थाहा छैन
तर, मैले त केबल यत्ति बुझें
तिमी फर्किए पनि नफर्किए पनि
मेरो माया पुरानो र यो देश बुढो कहिल्यै हुँदो रहेनछ ।
प्रतिक्रिया 4